Wednesday, December 29, 2010

ရခိုင္နန္႕ ဖက္ဒရယ္

ရခိုင္တိ ဆံုယံွဳးနီေရ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာစြာ“ရႊီတံုး” နန္႕ တူၿပီးေဂ၊ ဂနိဗမာတခ်ိဳ႕အပါအ၀င္ တျခားတိုင္းရင္းသားတိေတာင္းဆိုနီဂတ္ေတ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆိုစြာ “ႀကီးတံုး” အဆင့္ရာဟိေရ။ ေအာက္ခ်ီးတိနန္႕ေပါင္းေက “ႀကီးတံုး” က “ခ်ီးတံုး” ျဖစ္လားဖို႕စြာေသခ်ာေရ။ စနစ္ကိုယံုေရ၊ လူကို မယံု။

ေနာက္တခ်က္က တျခားတုိင္းရင္းသားမာ ပထ၀ီအနီအထားအရ သူရို႕ခေထာက္မာသူရို႕ ေရၾဟည္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕အခက္အခဲဟိေရ။ ေအာက္ခ်ီးမာ ပိုဆိုးေရ။ ေအာက္ခ်ီးျပည္က ထြက္ကုန္ဆိုလို႕ ထန္းရည္နန္႕ ျမက္ေျခာက္ ရာဟိေရ။ ယင္း ထန္းရည္နန္႕ျမက္ေျခာက္ကို ျပည္ပကိုတင္ပို႕ဖို႕ဆိုေဂေတာင္မ ရခိုင္နန္႕မြန္က သီးျခားခြဲထြက္လားေဂ ေအာက္ခ်ီးျပည္စြာ လာအိုႏိုင္ငံရို႕ပိုင္ ကုန္းတြင္းပိတ္ႏိုင္ငံျဖစ္လားဖို႕။ ယင္းခ်င့္ကို ေအာက္ခ်ီးတခ်ိဳ႕ကျမင္ဘနာ ဖက္ဒရယ္လို႕ေအာ္ေရ။ ယင္းဇူးနန္႕ ဖက္ဒရယ္စနစ္ဆိုစြာကို ေအာက္ခ်ီးတခ်ိဳ႕နန္႕ တျခားတိုင္းရင္းသားတိက ကၽြန္းကိုင္းမွီ၊ ကိုင္းကၽြန္းမွီ သေဖာမ်ိဳးနန္႕ မခ်စ္ေကေလ့ ေအာင့္ဘနာနမ္းနီဂတ္စြာရာျဖစ္ေတ။ တေယာက္ကုိတေယာက္ မခဲြႏိုင္၊ မခြာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္လို႕မဟုတ္။

ရခိုင္တိအနီနန္႕ ေဒအခ်ိန္မာ ဟိုေယာင္ေယာင္ ေဒေယာင္ေယာင္လုပ္နီဖို႕အခ်ိန္မဟုတ္ယာ။ ရခိုင္ျပည္ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ၿပီးေဂ ေခတ္မီ၊ သာယာ၊ ဖံြ႕ၿဖိဳး၊ တိုးတက္၊ အီးခ်မ္းေရ ရခိုင္ႏိုင္ငံျပန္တည္ေထာင္ဖို႕ကိုရာ လံုး၀(လံုး၀) အာရံုစူးစိုက္သင့္ေရ။ ရခိုင္ျပည္ကို ကိုယ္စားျပဳနီေရပါတီတိ၊ အဖဲြ႕အစည္းတိအားလံုး “ဘံု” ရည္မွန္းခ်က္တခုရာ ဟိသင့္ေရ။ ယင္းေလာက္ယာ.....

free4waddy
Posted by at
Labels:

၃၁ ဒီစဘၤာ

နီရာယူ....အသင့္ပ်င္....

ေအာ္....

ဒီဇဘၤာ....ဒီဇဘၤာ....

ဆိုးလိုက္ေတ ကံၾကမၼာ

မဟာဗမာ အမြီဆိုး

ငရို႕အမ်ိဳး....ကၽြန္လူမ်ိဳး....။



ေအာ္....

ဒီဇဘၤာ....ဒီဇဘၤာ....

လာျပန္ယာ တခါ

ေဒၾကမၼာဆိုး

ငရို႕ မရိုက္ခ်ိဳးကတ္ယာလား....။



ႏိုးထဂတ္ဖိ....

ရုန္းၾကြဂတ္ဖိ....

မခ်ိေရၾကားက

ဟိသမွ်အားနန္႕ ေလွာ္ဂတ္ေမ

အဖ ရခိုင္ျပည္ထိေလ။



ေတာ္လွန္ေရးသစၥာနန္႕ -

free4waddy
Posted by at
Labels:

ဦးရာဇ္ေတာင္ေစတီေတာ္ၿမတ္

Posted by Picasa
Posted by at
Labels:

Tuesday, December 28, 2010

ရင္နာေဖြ ရခိုင္ေတာ္လွန္ေရးသူရဲေကာင္းတို၏ဘ၀

Posted by Picasa
Posted by at
Labels:

အဘိုးအားက်မၼာေရးစစ္ေဆးေနပံု

Posted by Picasa
Posted by at
Labels:

ရခို္င္ေတာ္လွန္ေရးသူရဲးေကာင္း အဘိုးေမာင္ဟန္

Posted by Picasa
Posted by at
Labels:

Thursday, December 23, 2010

ပထီြးယုတ္လက္ေအာက္က ရခိုင္ျပည္

   ပထီြးယုတ္လက္ေအာက္က ရခိုင္ျပည္

ရခိုင္ျပည္ပထြီးယုတ္လက္ေအာက္ကို က်ေရာက္နီစြာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၂၆)ႏွစ္ မၾကာခင္ ျပည့္ပါဖို႕ယာေထာ။ ရခုိင္ ျပည္ထဲမာ ဇာဇာျဖစ္ပ်က္နီကတ္ေတဆိုစြာကို မ်က္စိနန္႕ တပ္အပ္မျမင္ရေကေလ့ နိစိုင္နန္႕အမွ် နားနန္႕ၾကား နီကတ္ရေရ။ စာတိ၊ သတင္းတိ ဖတ္နီကတ္ရေရ။ ယင္းသတင္းတိကို ၾကားလိုက္ရေက ေကာင္းေရသတင္းဆို လို႕ တခုေလ့မဟိ။ အားလံုး အမဂၤလာသတင္းတိေဂ်းယာ။ အမဂၤလာေကာင္တိ အုပ္ခ်ဳပ္နီသမွ်ကာလပတ္လံုး ေတာ့ အမဂၤလာ သတင္းကိုမၾကားခ်င္ေကေလ့ ၾကားနီကတ္ရပါဖို႕ယာ။ လူ႕စိတ္ဓါတ္၊ လူ႕ကိုယ္က်င့္သိကၡာဆိုလို႕ တျပားဖိုးေလာက္ေလ့မဟိေရ အာဏာရူးတိလက္ေအာက္မာ အကၽြန္ရို႕ရခိုင္ျပည္သူ၊ ျပည္သားတိ ဇာ ေလာက္ထိ ဒုကၡမ်ိဳးစံုကို ရင္ဆိုင္ခံစားနီကတ္လီရဖို႕ေလ့ဆိုစြာကို စိုင္းစားၾကည့္ဖို႕ဆိုေကေတာင္ ဇာကစလို႕ ဇာပိုင္စိုင္းစားရဖို႕ေလ့ မသိ။ရခိုင္ျပည္မာ အကၽြန္ရို႕အေခ်ခါဘ၀တိကို တခါတရီအတြက္ခံစိုင္းစားမိပါေရ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေတအစိုးရမေကာင္းလို႕ မတိုးတက္၊ မဖံြ႕ၿဖိဳးေကေလ့ စားေရး၊ ေသာက္ေရး၊ နီေရး၊ ထိုင္ေရး၊ လားေရး၊ လာေရး အစစအရာရာ ဂုလက္ ဟိအေျခအေနထက္ အဆေပါင္း ရာေထာင္မကေကာင္းပါသိမ့္ေရ။ ဆန္ရီစပါး၊ သားငါးပုဇြန္ ေပါေရတိုင္းျပည္ ျဖစ္လို႕ ဆင္းရဲသားတိအတြက္လည္း ဆန္မယွား၊ သားငါး၊ ပုဇြန္၊ ဂဏန္းဆိုေကေလ့ ကြန္ေခ်တလက္၊ ရင္းဒင္း ေခ်တခုဟိေရ ကိုယ့္မိသားစုစားဖို႕အတြက္တင္မက အိမ္နီးနားခ်င္းတိကို အျပန္အလွန္ေရာင္းစားလို႕ အပိုအ လွ်ံ၀င္ေငြတိရကတ္ေတ။ ဟင္းသီး၊ ဟင္းရြက္ဆိုေကေလ့ ျမစ္နားေခ်ာင္းနားကိုပင္လားလား၊ ေတာထဲေတာင္ ထဲကိုပင္လားလား ေတာဟင္း၊ ေတာင္ဟင္းတိ ႀကိဳက္ေတဟင္းကို ခူးစားလို႕ရေရ။ အိမ္တစ္အိမ္မာ တေယာက္ အလုပ္လုပ္ေက တအိမ္သားလံုး လေလာက္ငငွ၀မ္း၀ ႏိုင္ခကတ္ေတ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းရာဟိလို႕ အခ်ိန္ တန္ေက ရာသီလိုက္ပဲြတိျပင္တိ၊ ရိုးရာပဲြေတာ္တိကိုလည္း ပံုမွန္က်င္းပႏိုင္ခကတ္ေတ။ေအခ်င့္တိကို ျပန္စိုင္းစားေက အေခ်ခါ အေဘာင္သွ်င္ရက္ျပတ္ေျပာျပဖူးေရ ဂ်ပန္ေခတ္၊ အဂၤလိပ္ေခတ္လက္ ေအာက္မာ ဇာပိုင္ဇာပိုင္နီခကတ္ရေရဆိုေရ အေၾကာင္းတိ။ ကုလားခြပ္ဖို႕လိုက္လို႕ ဇာပိုင္ၿပီးခကတ္ရေရအ ေၾကာင္းတိ၊ စီးပြါးေရးအေၾကာင္းတိကိုေျပာျပယာဆိုေက ”အဂု ယင္းေခတ္မဟုတ္ယာ၊ ယင္းခ်င့္တိကို ေျပာျပ နီလို႕အပိုရာ” လို႕ေျပာေက အေဘာင္သွ်င္ ျပန္ဆဲစြာက ”ေခတ္မေကာင္းမွာလူျဖစ္ဖို႕ နင္ရို႕” လို႕စီမၾကာမၾကာ ျပန္ ေျပာခေရ။ ေဒဂု ယင္းေျပာခေရအတိုင္း အကၽြန္ရို႕လက္ထက္မွာ ေအာက္သားမိစၦာေကာင္တိပါးမွာ ေနာက္ ကုန္းကို က်မိြနန္႕အေထာင္းခံရေရပိုင္ ခံနီကတ္ရပါေရ။ပထြီးယုတ္ပီပီ ရခိုင္ျပည္က ဟိသမွ်သမိုင္းအမြီအႏွစ္၊ ရိုးရာယိုင္ေက်းမႈတိကို ခိုးစြာတမ်ိဳး၊ လုယူစြာတဖံုနန္႕ ရ ခိုင္ျပည္မွာ တလင္းေတာင္မပဲြသိမ့္ ဆဲြစရာပုတ္မဟိပါယာ။ သဘာ၀အရင္းအျမစ္ဆိုေကေလ့ အားလံုးသိကတ္ ေတအတိုင္း ပင္လယ္ထြက္ အစားအစာ၊ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕၊ ရနံဆီ အစဟိေရစြာတိကိုေရာင္းစားစြာနန္႕ အားမ ရသိမ့္ဘဲ အဂုတခါ ရခုိင္ျပည္က လယ္ရိုင္း၊ ေျမရိုင္းတိကို ဘဂၤလားေဒ့(ခ်္) ကုလားအစိုးရကို ငွားဖို႕လုပ္နီပါေရ။ ရခိုင္ျပည္မာ ရခုိင္သားအတြက္နီစရာ၊ လုပ္စားစရာ ၿမီမဟိယာ။ယင္းခ်င့္ထက္ပိုဆိုးစြာက ရခိုင္ျပည္မွာဟိသမွ် ေခ်ာင္းေခ်၊ ေျမာင္းေခ်ကအစ အားလံုးကိုေလလံပစ္ေရာင္းစား နီေရ။ ယင္းယွင့္က တဖက္မွာ အိမ္ၾကက္ခ်င္းအိုးမဲသုတ္ပနာ တိုက္ပီးနီစြာလည္းျဖစ္ေတ။ တရက္ထက္တရက္ ကုန္းေကာက္စရာမဟိေအာင္ ရခုိင္ျပည္မွာ ဆင္းရဲတြင္းနက္လာကတ္ေတ။ ေတာထဲ၊ ေတာင္ထဲမွာ ၀ါးေခ်တ လံုးခြပ္ဖို႕၊ အပင္ေခ်တပင္ခြပ္ဖို႕စြာကအစ ယင္း ယုတ္ပဲ့ေရမ်က္ႏွာတိကိုၾကည့္နီကတ္ရေရ။ ဗမာျပည္မွာလည္း ျမစ္တိ၊ ေခ်ာင္းတိဟိကတ္ပါေရ၊ ယေကေလ့ ဂနိအခ်ိန္ထိ ယင္းေခ်ာင္းတိ၊ ျမစ္တိကို တနီရာမွာလည္း ေလလံ ပစ္ေရာင္းစားနီကတ္စြာကို မၾကားဖူးပါသိမ့္၊ အကၽြန္ေလ့လာမႈ အားနည္းလို႕လည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါလိမၼယ္။ရခိုင္ျပည္က နင္းျပားလယ္သမတိခမာ စစ္တပ္ေဆာက္ဖို႕အတြက္လယ္တိအသိမ္းခံရစြာတမ်ိဳး၊ ေအာက္သား ျပည္ကေရာက္လာကတ္ေတ ရြင့္ျပာသတ္တိအတြက္ရြာေဆာက္ဖို႕ ၊ လုပ္စားဖို႕ကအစ ရခိုင္ျပည္သူ၊ ျပည္သား တိလိုင္ေျခာင္းထဲကအစာကို မတရားထုတ္ပီးနီကတ္ ရစြာျဖစ္ပါေရ။ ေရရွည္အတြက္ၾကည့္ဖို႕ဆိုေက ေအယွင့္ စြာ တငိြငိြနန္႕ လူမ်ိဳးတံုး မ်ိဳးျဖဳတ္နီေရအစီအစိုင္ပါ။ ေဒကိစၥတိကို ၂၀၁၀မွာ တက္လာဖို႕ ဒီမိုကေရစီလို႕ေျပာေရ အစိုးရအနီနန္႕ကား ဇာပိုင္ေျဖယွင္းပီးဖို႕လဲဆိုစြာ ေမးခြန္းျဖစ္လာပါဖို႕ေယ။ကရင္ျပည္ရို႕၊ ရွမ္းျပည္ရို႕မာပိုင္ ရြာတိကိုမီးတိုက္၊ ေဒသခံတိကိုအားဓမၼအႏိုင္က်င့္ပနာ ထြက္ၿပီးေအာင္လုပ္နီ ကတ္စြာတိကို လူအမ်ားျမင္ႏိုင္ေကေလ့ အဂုရခိုင္ျပည္မွာပိုင္ လူမ်ိဳးတံုးမ်ိဳးျဖဳတ္နီေရအစီအစိုင္က ႏုညံ့သိမ္မိြပ နာ ပိုၿပီးေကေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါေရ။ ဇာေၾကာင့္ ေအနည္းကိုသံုးလဲဆိုေက တျခားကရင္ရို႕၊ ရွမ္းရို႕ကိုလုပ္ေတ ပိုင္ ရခိုင္ကိုလုပ္လို႕မရႏိုင္ပါ။ ယင္းပိုင္လုပ္စြာနန္႕ စစ္တပ္ထဲကရခုိင္သား ေျပာင္း၀တိ ယင္းသူရို႕ဖက္ကိုလွည့္ လာဖို႕စြာကိုေၾကာက္ေတ။ ဗမာစစ္တပ္ထဲမွာ အႏွိ္မ္ခံဘ၀နန္႕ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္နီကတ္ရေရ ရခိုင္သားတိ လည္း ယွယွင္းေျပာရေက လမ္းမျမင္လို႕ မခ်စ္ေကေလ့ ေအာင့္ကာနမ္းနီကတ္ရစြာပါရာ။ ယင္းရခုိင္ရဲဲေဖာ္တိ ပဥၥမံတပ္သားတိျဖစ္လာေအာင္လုပ္ကတ္ရပါဖို႕။ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ႏိုင္ေက ရခိုင့္ကပစ (ကာကြယ္ေရး ပစၥည္း စက္ရံု)ကို ေအာက္သားစစ္တပ္ထဲမွာ ရေအာင္တည္ကတ္ရပါဖို႕။က်ဴးဘားသမတေဟာင္း ကတ္စထရိုကို ဇာသူက ဇာပိုင္ပင္သမုတ္သမုတ္၊ အာဏာရွင္လို႕ေျပာေျပာ အကၽြန္႕ ရင္ထဲက မဟာသူရဲေကာင္းဆိုေရ ေ၀ါဟာရကို ပ်က္ျပယ္ႏိုင္စြမ္းမဟိပါသိေယ။ အေမရိကန္တိ က်ဴးဘားတႏိုင္ ငံလံုးကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ပနာ ေမွာက္ခ်င္တိုင္းေမွာက္ ျပန္ခ်င္တိုင္းျပန္နီကတ္ခေရ။ တႏိုင္ငံလံုးမွာဟိေရ သ ၾကားခင္းတိ၊ ဆီးရြက္ႀကီးခင္းတိ၊ သၾကားစက္ရံုဟူသမွ်လည္း အားလံုးအေမရိကန္တိကရာပိုင္ေရ။ ယင္းပုိင္အၿခီ အနီကနီၿပီးေက ကတ္စထရိုဦးေဆာင္ပနာ လူေလးငါးေျခာက္ေယာက္နန္႕ အေမရိကန္ပိုင္စြာတိအားလံုး ကို ျပန္သိမ္းယူခပနာ က်ဴးဘား ျပည္သူတိလက္ထဲကို ျပန္ေရာက္ေအာက္ ျပန္ထည့္ပီးႏိုင္ခေရ။ယင္းပိုင္ မေကာင္းဆိုး၀ါးမိစၦာေကာင္တိကို တုိက္ထုတ္ဖို႕အတြက္ အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံမွာပုိင္ ”ဆင္ဖိန္း(Sinn Fein)”တိ ရခိုင္ျပည္မွာ အမ်ားႀကီးလိုနီပါယာ။ကဗ်ာဆရာ ေနာင္ရဲခိုင္ကေတာ့ ေပါက္ေတာေရႊေျမ၊ မဂၢဇိန္း၊ အမွတ္(၂)မွာ ရီြးခေရ ကဗ်ာေခ်တပိုဒ္ပိုင္ -
ဖိုးေခါင္ေတာင္ထက္မွာမ်ဥ္းေျဖာင့္တေၾကာင္းဆဲြၾကည့္ကတ္ဖို႕ဆိုေကအကို ဇာနီရာမွာမဆိုပါျဖစ္ေအာင္ပါဖို႕ဆို။ လို႕ ေျပာထားပါေရ။
အကၽြန္႕အနီနန္႕ ေျပာရဖို႕ဆိုေကေတာ့ခါ ရခိုင္သားတိအားလံုး စစုစစည္းနန္႕ အိပ္ဇိုးဒတ္(Exodug)သေဘၤာ ေခ်တစင္းေလာက္ ေဆာက္ႏိုင္ကတ္ဖို႕ဆိုေက ယင္းသေဘၤာကုန္းပတ္ထက္မွာ သံခ်ီးပင္ေခါက္ရေခါက္ရ၊လက္ အံသီေအာင္ ရီပင္ပစ္ရပစ္ရ လိုက္ခ်င္ပါယင့္ ----။ ။”ေၾကာက္တတ္ေတလူစြာ အၿမဲတမ္းအေျခာက္ခံရေရ”ရခိုင္သားတိုင္း လြတ္လပ္အီးခ်မ္းႏိုင္ကတ္ပါစီ။

ရခိုင္သားေခ်
Posted by at
Labels:

Wednesday, December 22, 2010

သမိုင္းကိုေပ်ာက္ေအာင္ မေဖ်ာက္မိၾကဖို ့ လိုအပ္

သမိုင္းကိုေပ်ာက္ေအာင္ မေဖ်ာက္မိၾကဖို ့ လိုတယ္  

Wednesday, December 8, 2010


လူမိ်ဳးတိုင္းမွာ သမိုင္းရွိသည္။ မေဖၚျပလို၍ မေရးသားၾကျခင္းႏွင့္ မလိုအပ္၍ မေရးသားေပးၾကျခင္းမ်ိဳး။ ယခုတေလာဖတ္ေနရေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ လူမ်ိဳးႏွင့္ ပါတ္သက္ေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ပါတ္သက္ေသာေဆာင္းပါးမ်ားကို ဖတ္ၾကျငင္းၾက ေျပာေနၾကသည္။ အမွားေတြကို ေတြ ့ေနရေတာ့ ေျပာၾကဆိုၾကေပလိမ့္မည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ က်ြန္ေတာ္ပင္လ််င္ ဤအေၾကာင္းကို ၀င္၍မေဆြးေႏြးခ်င္။ သို ့ေသာ္ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ၊မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြက သမိုင္းကိုေပ်ာက္္ေအာင္ေဖ်ာက္ေအာင္ၾကိဳးစားမူမ်ားအား ေရာ၍မပါ၀င္ေစလိုျခင္းေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးေရးသားလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိကအေၾကာင္းမွာ စာမ်ားေရးသားၾကလွ်င္ ဆင္ျခင္သတိထားၾကဖို ့လိုေနေၾကာင္း ေျပာလို၍ျဖစ္သည္။

ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံ ေခၚဆိုျခင္း

ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံေခၚဆိုျခင္းမွာ ဗမာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားက အျခားေသာလူမ်ိဳးမ်ားကို နယ္ခ်ဲ ့ကိုလိုနီျပဳကာ လက္နက္အားကိုးျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ နိုင္ငံကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ပကတိမ်က္ေမွာက္ကာလတြင္
နယ္ခ်ဲ ့အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဗမာစစ္အာဏာရွင္တို ့သည္ အျခားေသာလူမ်ိုဳးမ်ားအား တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးမ်ားဟု ေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္ျပီး သူတို ့လူမ်ိဳးကိုမူ ဗမာလူမ်ိဳးဟု ေခၚဆိုသတ္မွတ္ထားၾကသည္။ ယင္းဌါေနတြင္ ေနထိုင္ပါလ််က္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားမွာ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဗမာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု ဗမာေဆာင္းပါးရွင္မ်ားက မေရးသားၾကသနည္းမသိ။ ယင္းမွာအျခား လူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ စိတ္ကိုနာက်ည္းေစျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ဗမာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားဟုသာ ေရးသားေနၾကသည္ဆိုလ်ွင္ အျခားတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားဟု ေျပာဆိုခံေနၾကရေသာလူမ်ိဳးမ်ားက ယင္းနို္င္ငံကို လက္ခံနားလည္ ခြင့္လႊတ္နိုင္ၾကမည္ထင္ရသည္။ နယ္ခ်ဲ ့ကိုလိုနီျပဳကာ လက္နက္အားကိုးျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာနို္င္ငံဟု ေခၚဆိုရျခင္းမွာလည္း သမိုင္းကိုသတိရေစလို၍ ေထာက္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေနရာ၌ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းႏွင့္ ေနထိုင္လာခဲ ့ၾကေသာ သီးျခားလူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ AD ၆ ရာစုခန္ ့ကပင္ ယခုေရးသားေနၾကေသာ ကၾကီးခေခြး ဗ်ည္း ၃၃ လံုးကို ေရးသားသံုးစံဲြေနၾကေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ေ၀သာလီေက်ာက္စာ ၊ အာနႏၵစျႏၵေက်ာက္စာ ၊ ေရွးေဟာင္းေငြဒဂၤါးတို ့မွာ ယင္းေခတ္ကပင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့ သံုးစြဲေနၾကျပီျဖစ္သည္။ သကၠရာဇ္ ၁ရ၈၄ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန ့တြင္ ရခိုင္ထီးနန္းကို က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ခဲ့သူမွာ ဗမာဘုရင္ ေမာင္၀ိုင္းျဖစ္သည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးေပါင္း ႏွစ္သိန္းေက်ာ္အသတ္ခံရသည္။ တခ်ိဳ ့ ဘဂၤလာေးဒ့ရွ္နိုင္ငံဘက္သို ့ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ရသည္။ တခ်ိဳ ့ ့အိႏၵိယနို္င္ငံဘက္သို ့ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ရသည္။ ရခို္င္ရွင္ဘုရင္ ထီးနန္းစိုက္ရာျမိဳ့ေတာ္ျဖစ္ေသာ ေျမာက္ဦးရွိ မဟာျမတ္မုနိဘုရားၾကီးကို မႏၱေလးျမိဳ ့သို ့ ရခိုင္အက်ဥ္းသားမ်ားအား ေဆာင္ယူခိုင္းခဲ့သည္။ ေစတီဘုရားပုထိုးမ်ားမွ ရရွိေသာေၾကးစည္သံေမာင္းမ်ားျဖင့္ မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့၏ ယဥ္ေက်းမူမွာ အိႏၵိယနိုင္ငံမွ ဆင္းသက္သည္။ ဗုဒၵျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သကၠရာဇစ္ ၁၂၃ ခုနွစ္တြင္ ရခိုင္ရွင္ဘုရင္ မဟာစႏၵသုရိယမင္းက ဖိတ္ၾကား၍ ရခိုင္ျပည္ေျမာက္ဦးျမိဳ ့ေတာ္သို ့ ၾကြေရာက္လာခဲ့သည္။ ေအဒီ ၄ ရာစုမွပင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့မွာ စာေပယဥ္ေက်းမူ ႏွင့္ ဗုဒၵဘာသာအယူ၀ါဒထြန္းကားေနခဲ ့ျပီးျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ယခုေရးေနေသာ ကၾကီးခေခြးဗ်ည္း စာေပမွာ ရခို္င္လူမ်ိဳးတို ့၏ စာေပသာျဖစ္သည္။ ဤစာမွာ ရခိုင္စာသာျဖစ္သည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့တြင္ ေရွးေခတ္ရခိုင္စာဆိုေတာ္မ်ားစြာရွိသည္။ ရတုရကန္အဲအန္ သာျခင္းမ်ားကို စပ္ဆိုခဲ ့ၾကကုန္ေသာ စာဆိုေတာ္မ်ားမွာ လြန္စြာရွိသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ယခုေရးေနေသာစာေပကို ဗမာစာ ျဖစ္သည္ဆိုျပီး ေျပာဆိုေရးသားေနမူမ်ိဳးကို ရခိုင္လူမိ်ဳးတို ့သည္ အမွတ္တကယ္ပင္ ရီေမာၾကသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့မွာ စာေပသမိုင္းရွိေနၾက၍ျဖစ္သည္။

ဗမာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို ့ထံသို ့ ဗုဒၵဘာသာေရာက္ရွိလာျခင္း

ဗမာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို ့မွာ ယင္းအခ်ိန္က ယခုအခ်ိန္ကဲ့သို ့ သီးျခားဗမာလူမ်ိဳးဟူ၍ မေခၚဆိုေသး။ သူတို ့ထံသို ့ သီဟိုဋ္နိုင္ငံမွသာ ဗုဒၵဘာသာယဥ္ေက်းမူ ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။ ေအဒီ ၁၄ ရာစုႏွစ္မွာမွ ဗုဒၵဘာသာေရာက္ရွိလာရာ စာေပယဥ္ေက်းမူမွာ ရခို္င္လူမ်ိဳးမ်ားထက္ လြန္စြာေနာက္က်မွေရာက္ရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ရခိုင္လူမ်ိုးတို ့၏ ဗုဒၵဘာသာကိုးကြယ္မူမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေရာက္ရွိလာျပီးေနာက္ ကိုးကြယ္ျခင္းျဖစ္ရာ အိႏိၵယမွ ေရာက္ရွိလာေသာ ဗုဒၵဘာသာယဥ္ေက်းမူျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ရခိုင္လူမိ်ဳးႏွင့္ အိႏိၵယနိုင္ငံသည္ ယဥ္ေက်းမူဓေလ့ထံုးစံမ်ား ရိုက္ခတ္စီးဆင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေ၀သာလီေက်က္္စာႏွင့္ အျခားေသာမေရမတြက္နိုင္ေသာ ေက်ာက္စာမ်ား စာေပေရးသားမူမ်ားမွာ အိႏၵိယနို္င္ငံရွိ ေက်ာက္စာမ်ားတြင္ ေရးထိုးထားေသာ စာေပမ်ိဳးႏွင့္ တူညီေနသည္။ ယင္းဗုဒၵဘာသာကို ရခိုင္လူမ်ိဳးစုမ်ားသည္ ယံုၾကည္စြာျဖင့္ ကိုးကြယ္ၾကသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးစုတို ့တြင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးစု၊ သက္လူမ်ိဳးစု ကမန္လူမ်ိဳးစု၊ျမိဳလူမ်ိဳးစု၊သက္လူမ်ိဳးစု ၊မရမာလူမ်ိဳးစု၊ဒိုင္းနက္လူမ်ိုးစု မ်ားဟူ၍ရွိသည္။ ယင္းလူမ်ိုးစုမ်ားမွာ ေရွးႏွစ္ေပါင္းပေ၀သဏီကပင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ရခိုင္လူမ်ိဳးစုႏြယ္မ်ားအျဖစ္ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးစုျဖစ္ေသာ မရာမာၾကီးလူမ်ိဳးသည္ .ခုအခ်ိန္ထိ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နို္င္ငံတြင္လည္း ရွိေနသလို ရခိုင္ျပည္အနွံ႔တြင္လည္း ရိွေနၾကသည္။ အိႏိၵယစာေပမ်ားႏွင့္ ရခိုင္သမိုင္းစာေပဆိုင္ရာစာေပမ်ားတြင္ မရမာၾကီးလူမ်ိဳးမ်ားဟု သံုးႏွံုးေခၚေ၀ၚျခင္းကို ဘရမာေဒ့ရွ္ တနည္းအားျဖင့္ ဗမာလူမ်ိဳးပါဟု ေျပာဆိုေရးသားမူမွာ မည္သို ့မွ် အဓိပၸါယ္မရွိေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အိႏိၵယနို္င္ငံယဥ္ေက်းမူသည္သာ ဆက္စက္မူရွိေနခဲ့ျပီး ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသမိုင္းတြင္ ယင္းသို ့ခိုင္ခန္ ့ေသာ သမိုင္းအခ်က္အလက္မရွိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ဗုဒၵဘာသာကို စတင္ကိုးကြယ္မူႏွင့္ ကၾကီးခေခြးကို စတင္သံုးစြဲေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ စာသည္သာ ယေန့ ့သံုးစြဲေနေသာ စာေပျဖစ္သည္။ ေနာက္တခ်က္မွာ ၁ရ၈၄ ခုႏွစ္တြင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့၏ စာဆိုေတာ္မ်ား ၊ အသိပညာရွင္မ်ား၊ အတတ္ပညာရွင္မ်ားကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားရာ ယင္းကမွတဆင့္ ရခိုင္စာေပမ်ားကို သင္ၾကားခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ကာလေရြ ့ေလ်ာလာျပီး ေပထက္အကၡရာျဖစ္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္လည္း ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့မွာ ဤစာသည္ ရခိုင္စာဟု သံသယကင္းစြာ ယံုၾကည္လက္ခံၾကသည္။

မ်က္ေမွာက္ကာလ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေဖၚေဆာင္လိုၾကမူ

ယခုတေလာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ေပၚေရးႏွင့္ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံအေရးေတြ ေဆြးေႏြးေရးသားၾကသည္။ ဤအခါမိမိတို႕ လိုရာ ဆြဲျပီးေရးသားေနၾကသည္ကို ေတြ ့ျမင္ရသည္။ သမိုင္းကိုမသိဘဲ လိုရာကိုေကာက္ခ်က္ခ်ကာ ေရးသားေနၾကသည္ကို ၀မ္းနည္းဘြယ္ေတြ ့ျမင္ရသည္။ ေစာေစာကေျပာခဲ့သလို ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့မွာ ထီးေမြနန္းေမြေပ်ာက္ကာ လူမ်ိုးေပါင္း သိန္းႏွင့္ခ်ီကာ အသတ္ခံခဲ့ရသည္။ နိဳင္ငံလည္းေပ်ာက္ခဲ ့ၾကရသည္။ သကၠရာစ္ ၈၁၆ ခုႏွစ္တြင္ ရခိုင္ရွင္ဘုရင္ မင္းခရီႏွင့္ အင္း၀ဘုရင္ တို ့ရခိုင္ရိုးမေတာင္( ဖိုးေခါင္ေတာင္ ) တြင္ ႏွစ္နုိဳင္ငံစာခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ ၾကသည္။ ဖိုးေခါင္ေတာင္္၏ အေရွ့ဖက္ကို အ၀ဘုရင္နို္င္ငံပိုင္သည္ဆိုျပီး အေနာက္ဖက္ကို ရခိုင္နို္င္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာပိုင္နိုင္ငံဟု ေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္အသိအမွတ္ျပဳခ့ဲၾကသည္။ ယင္းေန ့မွာ ( ေအဒီ - ၁၄၅၄ ခႏွစ္ - သကၠရဇစ္ - ၈၁၆ ခု၊ တန္းခူးလဆန္း - ၆ - ရက္- တနင္းလာေန ့ ျဖစ္သည္) ။ ရခိုင္နို္င္ငံေတာ္သည္ ယင္းအခ်ိန္မွပင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့၏ နို္င္ငံေတာ္အျဖစ္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာခဲ့သည္။ ရခိုင္ရွင္ဘုရင္လက္ထက္က ယခုဘဂၤလားေဒ့ရွ္နိုင္ငံ ဒကၠားျမိဳ ့အထိ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္။ အိႏၵိယနို္င္ငံရွိ မဂိုဘုရင္တို ့ႏွင့္၄င္း၊ မူဆလင္ဘုရင္တို ့ႏွင့္၄င္း မၾကာခဏစစ္မက္ျဖစ္ပြါးခဲ့ရသည္။ စီးပြါးေရးတြက္ နို္င္ငံတကာႏွင့္ ေရလမ္းခရီးျဖင့္ ကူးသန္းသြားလာေဖါက္ကားခဲ့ၾကသည္။ ေပါတူဂီ။ဒက္ခ်္၊ျပင္သစ္၊ တို ့ႏွင့္ စီးပြါးေရးအထူးေကာင္းမြန္ခဲ့သည္။
ေျမာက္ဦးဘုရင္ မဟာသမတရာဇါမင္းလက္ထက္တြင္ ဗမာဘုရင္ေမာင္၀ိုင္းက မေၾကညာေသာစစ္ကို က်ဴးေက်ာ္ျပီး စစ္တိုက္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ရခိုင္ထီးနန္း ႏွင့္ ရခို္င္နိုင္ငံေတာ္က်ဆံုးခဲ့ရသည္။ ယင္းေန ့မွာ ၁ရ၈၄ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန ့ျဖစ္သည္။ ယင္းသို ့ရခိုင္အခ်ဳပ္အခ်ာနို္င္ငံေတာ္က်ဆံုးခဲ့ရေသာ္လည္း ယင္းေန့ ့အလြန္ ဇႏၷ၀ါရီလ ၁ ရက္ေန ့ကပင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိ ့သည္ မိမိတို ့၏ဆံုးရွံုးသြားေသာ ရခိုင္နို္င္ငံေတာ္ကို ျပန္လည္ရရွိေစဖို ့ ေတာ္လွန္ေရးကို စတင္ဆင္ႏြဲသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့သည္ ရခိုင္ျပည္လြပ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏြဲလ်က္ပင္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ရခို္င္နို္င္ငံေတာ္ကို ျပန္လည္မရသမ်ွလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးက ဆက္လက္ရွိေနအံုးမည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့၏ စစ္မွန္ေသာ တရားေသာ အမွန္တရားပင္ျဖစ္သည္။

တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌန္းပိုင္ခြင့္အေရးမရွိလ်ွင္ ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ ရွိရမည့္ အေျခအေန

ေကာင္းပါျပီ။ ယခုတင္ျပေသာရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့၏ သမိုင္းကို မ်က္စိမွိတ္လက္မခံလ်ွင္လည္း အေၾကာင္းမဟုတ္၊ ဗမာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို ့သည္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့၏ ဤသီးျခားသမိုင္းအေျခအေနကို မည္သို ့မ်ွ မေမ့ေလ််ာ့မိၾကေစရန္သာ သိေစခ်င္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေရးေနၾကေသာ ဗမာေဆာင္းပါးရွင္မ်ားက စစ္အစိုးရသတင္းစာမ်ားမွ အလိုေတာ္ရိေဆာင္းပါးရွင္မ်ားထက္ ပိုမိုေရးသားေနမူမ်ားက မ်ားျပားေနၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤေနရာ၌ လူ ့အခြင့္အေရးအေျခခံအခ်က္ ( ၃၀ ) တြင္ ပုဒ္မၾကီးျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာေဖးျပထားမူတခ်က္ရွိေနသည္။ ယင္းမွာ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးကို လူမ်ိဳးတမ်ိဳးက ကိုလိုနီအျဖစ္ မအုပ္ခ်ုပ္ရ။ မက်ဴးေက်ာ္ရ။ ဆိုေသာအပိုိဒ္ပါရွိေနသည္။ သည္ေတာ့ ရခိုင္လူမ်ိိုဳး တို ့မွာ လူအခြင့္အေရးအေျခခံဥပေဒကို မခံစားရေသာ လူမ်ိဳး တမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္ကို သိနားလည္ရေပလိမ့္မည္။ မွန္ပါသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့သည္ ဗမာနယ္ခ်ဲ ့ကိုလိုနီအျဖစ္ ေနရေသာက်ြန္လူမ်ိဳးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
ယင္းက်ြန္ဘ၀မွလြပ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့က လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏြဲေနသည္မွာလည္း ပကတိမ်က္ေမွာက္ကာလမွာ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
အျခားတဖက္မွာ ဗမာလူမ်ိဳးနယ္ခ်ဲ ့စစ္အာဏာရွင္အုပ္စိုးထားေသာ ဤနို္င္ငံကို ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံ တည္ေဆာက္လိုၾကသည္ဟုလည္း ျပည္ပေရာက္ေဆာင္းပါးရွင္မ်ား၊ ျပည္ပေရာက္အဖြဲ ့အစည္းမ်ားက အျမဲေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ေတြ ့ရသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာ စစ္အစိုးရက မၾကိဳက္မွာစိုး၍ ခြဲထြက္လိုက ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ကို မေျပာဆိုေတာ့၊ စြန္ ့လႊတ္လိုက္ၾကပါျပီဟု ေရးသားေျပာဆိုေနၾကသည္။ စစ္အစိုးရက မၾကိဳက္၍ ခြဲထြက္လိုခြင့္ကို အနာဂါတ္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနို္င္ငံေတာ္ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုမွာ ေရးမထည့္ထားပါဟု ဖြဲစည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးဥကၠဌျဖစ္သူက က်ြန္ေတာ့္အား ေျပာဆိုခဲ့သည္။ သို ့ေသာ္ က်ြန္ေတာ္ေရးသားေသာ အနာဂါတ္ဓည၀တီရခိုင္ျပည္ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ုဳပ္ပံုအေျခခံဥေပေဒ( မူၾကမ္း ) တြင္ ယခုလို ေရးသားေဖၚျပထားရွိသည္။ ( ပုဒ္မ-၁၁- (က ) တန္းတူေရးႏွင့္ ခြဲထြက္ခြင့္--ရခိုင္ျပည္တြင္ နို္င္ငံေရးႏင့္ ခြဲထြက္ခြင့္မရွိသည္အတြက္ႏွင့္၄င္း၊ အျခားေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးမ်ားႏွင့္ ညီတူညီမ်် အက်ိဳးခံစားပိုင္ခြင့္င့္ရွိွိသည္၄င္း၊ အကယ္၍ယူဆလ််င္ ရခိုင္ျပည္သည္ ဗဟိုအစိုးရႏွင့္၄င္း၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္၄င္း၊ ပထမအၾကိမ္ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ သက္တမ္း- ၄ -ႏွစ္ေက်ာ္လ််င္ ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ရွိ္သည္။ ( ခ ) ဤဥပေဒပုဒ္မ-၁၁ (က ) အရ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျမန္ာမနိုင္ငံမွ ခြဲထြက္ခြင့္ရရွိသည္ႏွင့္ သီးျခားလြပ္လပ္ေသာသို ့မဟုတ္( သို ့မဟုတ္) ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနို္င္ငံႏွင့္ လံုး၀မပါတ္သက္ေသာ ဓည၀တီရခို္င္ျပည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဤဥပေဒပုဒ္မ-၁၁- (ခ ) ျဖင့္ ျပဌန္းဖြင့္ဆိုနို္င္သည္။
ဤသည္မွာသမိုင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ျပထားျပီး ေရးသားထားေသာ ရခိုင္နို္င္ငံေတာ္ျဖစ္ရပ္မ်ားမွ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို ့၏ ဆႏၵအမွန္ကို ေဖၚထုတ္ျပဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္လည္း စစ္အစိုးရၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ
ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ကိုမက လံုး၀သီးျခားနိုင္ငံေတာ္အတြက္ကိုပါ က်ြန္ေတာ္တို ့က ေရးဆြဲထားျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းအထဲ၌ အကယ္၍ ဆိုေသာစကားရပ္ကို သတိခ်ပ္ေစလုိသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္မဆို ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခ်င္လိုသူမ်ားမွာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ့စည္းအုပ္ခ်ုပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကို လိုက္နာက်င့္သံုးေရးသည္သာအေရးၾကီးသည္။ အထူးသျဖင့္္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္္း၏အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားမူျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ ယင္း ၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ုဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကို စစ္အစိုးရမၾကိဳက္သည္ဆိုျပီး အမွိဳက္ပံုထဲကို လႊင့္မပစ္ဖို ့အေရးၾကီးသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ အျခားေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားကလည္း ဤအခ်က္ကို အထူးသတိထားရမည္ျဖစ္သည္။
တန္းတူေရးဆိုသည္မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေဆာက္္ျခင္း၊ တံထားေဆာက္ျခင္းေလာက္မွမွ် တန္းတူေရးကို ေျပာဆိုျခင္းမဟုတ္။ နိုင္ငံေရးအရလြပ္လြပ္စြာ တန္းတူခြင့္ရွိေနေရးျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးက လူမ်ိဳးတမ်ိဳးကို နယ္ခ်ဲ ့ ့့ကိုလိုနီအျဖစ္ ျပဳလုပ္ထားျပီး ညီအကိုပါဟု ေျပာဆိုေနရံုမွ်ေတာ့ ဘာမွ် ျဖစ္လာမည္မဟုတ္။ လူ ့အခြင့္အေရးအေျခခံဥပေဒအခ်က္အလက္မ်ားကို တိက်လိုက္နာေသာ နို္င္ငံေရးစနစ္ရွိမွသာ တန္းတူေရးျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ကိုယ္ပိုင္ဥပေဒျပဌန္းပိုင္ခြင့္ပိုင္ဆိုသည္မွာ ေကာက္ရိုးပံုေစာင့္ေသာေခြးလို နို္င္ငံေရးစနစ္မဟုတ္ေခ်။ မိမိတို့၏နို္င္ငံ ျပည္နယ္ေပါင္းစုတို ့ကို မိမိတို ့သီးျခားကုိယ္ပိုင္ဥပေဒျဖင့္ အုပ္ခ်ုပ္စီမံက်င့္သံုးပိုင္ခြင့္ဆိုေသာ နို္င္ငံေရးစနစ္ရွိေစေရးျဖစ္သည္။ ယင္းအေျခအေနမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစေရးအတြက္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုနို္င္ငံတခုကို တည္ေဆာက္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ ၂၁ ရာစုႏွင့္အညီ ေခတ္မွီတိုးတက္ေသာအျမင္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ၾကရန္လိုသည္။

နို္င္ငံေပါင္းစု ဖက္ဒရယ္သို ့မဟုတ္ ျပည္ေထာင္ေပါင္းစုဖက္ဒရယ္နိုင္ငံ တည္ေဆာက္ျခင္း

စစ္မွန္ေသာဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးႏွင့္ လူ ့အခြင့္အေရးကို အေျခခံေသာ ဖက္ဒရယ္နို္င္ငံတခုကို တည္ေဆာက္ၾကရန္အတြက္ အဓိကတိုင္းရင္းသားဌါေနလူမ်ိဳးမ်ား အေရးၾကီးေနသည္။ ရခိုင္နို္င္ငံေတာ္ဆံုးရွံုးသြားေသာ ရခို္င္လူမ်ိဳးမ်ား၊ မြန္ဘုရင့္နို္င္ငံေတာ္ဆံုးရွံုးသြားေသာ မြန္လူမ်ိဳးတို ့သည္ သူတို ့၏နို္င္ငံေတာ္ကို ျပည္လည္လိုခ်င္ၾကသည္ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာလံုး၀ျငင္း၍မရေသာ သမိုင္းအခ်က္ျဖစ္သည္။ သို ့အတူေတာင္တန္းေဒသ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးမ်ားျဖစ္ေသာ ကခ်င္၊ကရင္။ ခ်င္း၊လူမ်ိဳးမ်ားတို ့၏ အေျခခံလူ ့အခြင့္အေရးမ်ားသည္လည္း ေပ်ာက္ဆံုးဖယ္ရွားခံရေနမူမ်ားကို ျပန္လည္ရလိုၾကသည္သာျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ မြန္လူမ်ိဳးတို ့သည္ ယခုုအခ်ိန္တြင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးေရးအတြက္ အျခားတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို ့ႏွင့္ လက္တြဲတိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးျပီး ဒီမိုကေရစီအစိုးရစနစ္တခုကို တည္ေဆာက္လာနိုင္ျပီဆိုလ််င္ ရခို္င္လူမ်ိဳးနွင့္ မြန္လူမ်ိဳးတို ့မွာ လြပ္လြပ္ေရးကို လံုး၀ခံစားရမည့္ လူမ်ိုးျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွင့္ မြန္လူမ်ိဳးတို ့ကို ဒီမိုကေရစီအစိုးရျဖစ္လာမည့္အစိုးရက လြပ္လြပ္ေရးေပးရန္လိုသည္။ အေၾကာင္းမွာသူတို ့အေနျဖင့္ ဗမာနယ္ခ်ဲ ့ကိုလိုနီအျဖစ္မွ လြပ္ကင္းျပီး ဖက္ဒရယ္နို္င္ငံတည္ေဆာက္သည့္အခါ လူ ့အခြင့္အေရးအေျခခံအခ်က္ ( ၃၀ ) ထဲက ဥပေဒပုဒ္မတို ့ျဖင့္ နို္ငငံတကာရွိလူသားမ်ားႏွင့္ တန္းတူအက်ိဳးခံစားပိုင္ခြင့္ ရရွိေစရန္ျဖစ္သည္။ ယင္းသို ့ဆိုက နိုင္ငံေပါင္းစုဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို စစ္မွန္ေသာဒီွမိုကေရစီနို္င္ငံအျဖစ္ တည္ေဆာက္ၾကမည္ဆိုလ််င္ ရခိုင္နို္င္ငံျပည္ေထာင္စုႏွင့္ မြန္ဘုရင့္ျပည္ေထာင္စုတို ့သည္လည္း ပါ၀င္လာမည္မွာ အေသအခ်ာျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့ အျခားေသာေတာင္တန္းေဒသ ျပည္နယ္ေပါင္းစုလူမ်ိုးမ်ားကလည္း နို္င္ငံေပါင္းစုဖက္ဒရယ္ေထာင္စုတြင္ ပါ၀င္လာမည္ျဖစ္သည္။ သို ့မွသာ ေသနတ္သံဆိတ္သုဥ္းေသာ ျပည္ေထာင္စု တခုျဖစ္မည္ ။ ယင္းမွာတန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ဥပေဒျပဌာန္းပိုင္ခြင့္၏ တစိပ္တေဒသျဖစ္သည္။

အနာဂါတ္ခ်စ္ၾကည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး

က်ြန္ေတာ္တို ့အေနျဖင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတခုကို တည္ေဆာက္မည္ဆိုေသာအခါ သမိုင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို တည္ေဆာက္ရန္အေရးၾကီးသည္။ မိမိစိတ္ၾကိဳက္ထင္သလို မွတ္တမ္းမွတ္ရာက်န္ရစ္ေအာင္ ေရးသား၍မရ။ အတိတ္ကျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့ေသာ သမိုင္းဆိုင္ရာအခ်က္အလက္မ်ားတို ့သည္ ေႏွာင္းလူတို ့အေပၚ အထူးမီးေမာင္းထိုးျပေနသည္။ အနာဂါတ္ခ်စ္ၾကည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအတြက္ ေရးသားေျပာၾကဆိုၾကမည္ဆိုလ််င္ ယင္းလူမ်ိဳးတို ့၏ အတိတ္သမိုင္းမ်ားႏွင့္ နိုင္ငံေရးေရစီးေၾကာင္းျဖစ္သန္းမူတို ့ကို ေလ့လာတြက္ခ်က္ၾကျပီးမွသာ ေရးသားျပဳစုရန္သင့္ၾကသည္ဟု ထင္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ နဂိုရ္ကမွ အစာမေၾကညက္ျဖစ္ေနသာ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ားအၾကားတြင္
မီးေလာင္ရာေလပင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းမွာ အနာေဟာင္းမ်ား မက်က္ခင္ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္ေအာင္ ဒါးႏွင့္ ထပ္မံတူးဆြေနၾကျခင္းကိုမူ အထူးဆင္ျခင္ရန္လိုအပ္သည္။ အဓိကအားျဖင့္ သမိုင္းကို မေဖ်ာက္ဖ်က္မိၾကဖို ့ အထူးအေရးၾကီးပါသည္ဟုေျပာခ်င္သည္။

ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ (နယူးေယာက္)
Posted by at
Labels:

Tuesday, December 21, 2010

ကိုသာဒိန္ နန္႔ နာရီ (တပ်င္းရယ္ရပါေရ)

ကိုသာဒိန္ လပ်ိဳဘဝက မွတ္မွတ္ရရ လူတေယာက္နန္႔ တြိဖူးေရ။
တရက္နိန္႔ ခင္နန္႔ ခ်ိန္းထားေရ လဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေရာက္နိန္စြာ အခ်ိန္ တနာရီေလာက္ ၾကာနိန္ဗ်ာလ္။ ခင္က ေရာက္မလာသိမ့္။ ဇာႏွစ္နာရီ ရွိဗ်ာလ္လဲလို႔ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ခါမွ နာရီက ပတ္လို႔ မပါလာ။ ယင္းပိုင္နန္႔ ေဘးခုံက အခင္ႀကီး တေယာက္ကို လွည့္ပနာ"ဇာႏွစ္နာရီ ရွိပါဗ်ာလ္လဲ၊ အခင္။" လို႔ မိန္းမိေရ။
ယင္း အခင္ႀကီးက ကိုသာဒိန္ကို တခ်က္ ၾကည့္ပနာ "မေျပာႏိုင္ ေဝး။" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ေတ။
ကိုသာဒိန္လည္း ကေကာင္း အံ့ၾသလားပနာ "ဇာျဖစ္လို႔ပါလဲ၊ အခင္။ အခ်ိန္ကို တေခါက္ ေျပာလိုက္စြာနန္႔ အခင့္အတြက္ ဇာနစ္နာလားပါဖို႔လဲ။" လို႔ ၿပံဳးပနာ ျပန္ေျပာလိုက္ေတ။"ဇာေျပာေရ ေဝ။ ဇာနစ္နာလားဖို႔လဲ၊ ဟုတ္လာ။ နစ္နာစရာ ရွိလို႔ မေျပာစြာ ေဝး။""အခ်ိန္ကို တေခါက္ ေျပာစြာနန္႔ပင္ ဇာနစ္နာလားပါဖို႔လဲ၊ အခင္။""အေဝး၊ ငါက အခ်ိန္ကို ေျပာလိုက္စြာနန္႔ မင္းက ငါနန္႔ ရရင္းႏွႏွီး စကားေျပာခ်င္လာဖို႔။ ဟုတ္ေတ မလား။""ျဖစ္ႏိုင္ပါေရ အခင္။"
"ေအး၊ ရင္းႏွီးဗ်ာလ္ဆိုစြာနန္႔ မင္း ငါ့အိမ္ကို အလည္လာခ်င္လာဖို႔၊ ဟုတ္ေတမလား။"ကိုသာဒိန္ လည္း အံ့ၾသစိတ္ကို မမ်ိဳသိပ္ႏိုင္ဘဲ "ဟုတ္ပါေရ၊ အခင္။" လို႔ သံေယာင္လိုက္ပနာ ေထာက္ခံ လိုက္ေတ။" ငါကလည္း ကိုယ့္ အိမ္ကို လာေရ အာဂႏၱဳဆိုပနာ လဖက္ရည္ေခ်ယေခ် တိုက္မိဖို႔။"
"ျဖစ္ႏိုင္ပါေရ၊ အခင္။""လဖက္ရည္ ေသာက္ၿပီးစြာနန္႔ လဖက္ရည္ လာခ်ပီးေရ ငါ့သမီးကို လဖက္ရည္ ေကာင္း ေကာင္းပါေရလို႔ ေျပာပနာ၊ မင္း ငမ္းခ်င္လာဖို႔။"    "အင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေရ၊ အခင္။"
"ယင္းပိုင္နန္႔ ငါ့သမီးနန္႔ ရင္းႏွီးမႈ ရွာပနာ၊ မင္း ငါ့သမီးကို ထိုေခၚ၊ ေဒေခၚ လုပ္လာဖို႔။"
"ေအဟင့္လည္း လူငယ္တိ သဘာဝအရ ျဖစ္ႏိုင္ပါေရ၊ အခင္။""ငါ့ သမီးကလည္း  မင္း မလာေက၊ ထိုေယာင္၊ ေဒေယာင္နန္႔ ေမွ်ာ္တတ္လာဖို႔။""မမ သဘာဝပါရာမလား။ ျဖစ္ႏိုင္ပါေရ။"
"ေနာက္ဆုံးမွာ တေယာက္ကို တေယာက္ မတြိရ မျမင္ရေက မနိန္ႏိုင္၊ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္လာကတ္ပနာ၊ ငါ့ဘားမွာ အခင့္သမီးကို ကၽြန္ေတာ္ လက္ထပ္ပါရဇီလို႔ မင္း လာေတာင္းလာဖို႔။"ကိုသာဒိန္လည္း   ေအတခါ မေအာင့္ႏိုင္ဘဲ ရယ္လိုက္ပနာ "ဟုတ္ပါေရ၊ အခင္။ ကေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေရ။" လို႔ ေထာက္ခံ လိုက္ပါေရ။
ယင္းခါ အခင္ႀကီးက ထိုင္နိန္ေရ ခြီးပုခုံေခ်က ထလိုက္ပနာ "လခ်ိဳင္၊ မင္းပိုင္ နာရီေခ် တလုံးေတာင္ မပိုင္ေရ ေကာင္နန္႔ ငါ့သမီးကို သေဘာတူရဖို႔လား၊ ေဝး။" လို႔ ေျပာပနာ ကိုသာဒိန္နားက သသြက္ေခ် ထြက္လားခလီပါယင့္။

စံဂိုးေအာင္
Posted by at
Labels:

Friday, December 17, 2010

အမင္ အမင္....

အမင္ အမင္ အမင္
အို....
အမင္...
ဇာနွရာ ဇာ ကိုပင္ေရာက္ေရာက္
ကိုအိမ္ ကိုရြာ ကိုေနရာေလာက္
သာယာ အီခ်မ္း ဇာေလ့မရွိ အမင္....
ေဆြမ်ိဳးညာတီ ဗလာမဲၿပီး
ရပ္၀ီးၿပည္ရြာ ေဒကမၻာမွာ
ငရဲးအသြင္ ေလာကတြင္သည့္
လူစံလူညြန္း ဓနလမ္းတြင္
ဇာေလ့မရွိ ပင္ထီးထီးနန္
အံၾကိတ္ ေလွ်ာက္လွမ္း
ေခတ္ယုတ္လမ္း ကို
သူလာ ဗ်ာလ္ ေကာင္းေစခ်င္သည္
မွာသည့္စကား မာယာမ်ား၏ အမင္...
ဇာသူပင္ဇာေလာက္ေကာင္း..
ဇာေနရာဇာေလာက္ေကာင္း
အမိ အၿပဳံးနန့္ အမိ အိမ္ေခ်ေလာက္
ႏြီးထီြးေစာ္ လြတ္လပ္စြာ ဟိႏိုင္ပါဖို့လား အမင္။။။။။။




သားေမာင္
ၿခီသလံုးအိမ္တိုင္မင္းသား
Posted by at
Labels:

ရခိုင္ၿမိဳေတာ္ ေဟာင္းတနီရာရူးခင္

Posted by at
Labels:

Tuesday, November 30, 2010

Korea Ro Gar

Posted by at

Tuesday, November 23, 2010

Giri

Posted by at

Friday, October 22, 2010

ဂီရီမုန္တုိင္း ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္းကို ဝင္

ဂီရီမုန္တုိင္း ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္းကို ဝင္

သိန္းေဇာ္၊ ခိုင္စု | ေသာၾကာေန႔၊ ေအာက္တုိဘာလ ၂၂ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၁ နာရီ ၃၆ မိနစ္

နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။       ။ ဂီရီ ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕အနီး ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး မုန္တိုင္း ဗဟိုခ်က္အနီးတြင္ ေရျပင္ေျမျပင္ေလသည္ တနာရီလွ်င္ မိုင္ ၁ဝဝ မွ ၁၂ဝ အတြင္း တိုက္ခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ မိုးေလဝသႏွင့္ ဇလေဗဒ ဌာနက ယေန႔ ညေန ၅ နာရီတြင္ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ဂီရီ၏ လက္ရွိအဆင့္ကို အနီေရာင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီး ေက်ာက္ျဖဴ၊ ရမ္းၿဗဲ၊ မာန္ေအာင္၊ စစ္ေတြ၊ ေပါက္ေတာ၊ ေျမပံုႏွင့္ ပုဏၰားကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ပင္လယ္ဒီေရသည္ ၁၂ ေပထိ တက္မည္ဟု ဆုိသည္။

ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္းကို ဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ကုန္းတြင္းပိုင္း giri-currentမုန္တိုင္းအျဖစ္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းသို႔ ေရြ႔လ်ားႏိုင္ကာ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ မေကြး၊ မႏၲေလးႏွင့္ စစ္ကိုင္းတိုင္း ေဒသၾကီးတြင္ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းႏိုင္သျဖင့္ ေျမၿပိဳမႈမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေရွာင္ရွားရန္လည္း သတိေပးထားသည္။

မုန္တိုင္းအရွိန္ေၾကာင့္ ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္းတေလွ်ာက္ႏွင့္ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္တြင္ မိုးသက္ေလျပင္း က်ေရာက္ၿပီး လိႈင္းၾကီးကာ ေလတုိက္ႏႈန္းသည္ ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္းတြင္ တနာရီ မိုင္ ၈ဝ မွ ၁ဝဝ အတြင္း တိုက္ခတ္ကာ၊ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသတြင္ တနာရီလွ်င္ ၄၅ မိုင္ႏႈန္း တိုက္ခတ္မည္ဟု ဆိုသည္။

ကမ္းနီးကမ္းေဝး ငါဖမ္းေလွမ်ား၊ သေဘၤာမ်ား မုန္တိုင္း အႏၲရာယ္ေရွာင္းရွားရန္ လိုအပ္သည္ဟုလည္း ဆိုထားသည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ ယေန႔ ညပိုင္းတြင္ ဆက္သြယ္ၾကည့္ရာ အမ်ားစုမွာ ဖုန္းေခၚ၍ မရခဲ့ပါ။

ရန္ကုန္ရွိ ႀကံ႕ဖံြ႔ပါတီမွ ရခိုင္တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုလႊတ္ေတာ္ အမတ္ေလာင္း ေဒါက္တာ ထြန္းဇံေအာင္က မန္ေအာင္ကြ်န္းသို႔ ညေနပိုင္းတြင္ ဆက္သြယ္ႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း အဆက္ျပတ္သြားသည္ဟု ဆုိသည္။

“မန္ေအာင္ကြ်န္းနဲ႔ ေန႔လည္ ၁၂ ေလာက္ထိ အဆက္အသြယ္ ရွိခဲ့တယ္။ ညေနပိုင္းမွာ ဖုန္းအဆက္သြယ္ ျပတ္ေနတယ္။ အဲဒီမွာ အမ်ဳိးရွိတယ္ေလ။ အဲဒီခ်ိန္မွာေတာ့ မုန္တိုင္းက ကမ္းကို မဝင္ေသးဘူး။ ေလေတာ့ တိုက္ေနတယ္၊ မိုးရြာတယ္ေပါ့။ ဖုန္းေတြေတာ့ ဆက္သြယ္ေနၾကတယ္။ မရေသးဘူး” ဟု သူက မဇၩိမကို ေျပာသည္။

’’မာန္ေအာင္နဲ႔ ေက်ာက္ျဖဴမွာ ေတာ္ေတာ္ တိုက္သြားတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ ညေနအထိ အဆက္အသြယ္ ရွိခဲ့တယ္။ ဒီေရေတြလည္း ေတာ္ေတာ္တက္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ၁၂ နာရီေလာက္ စတိုက္တိုက္တာလို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္ကုတ္မွာ မိုးၾကီးတယ္။ အခုထိ ရြာေနတုန္းပဲ’’ ဟု ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕ခံတဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
Posted by at
Labels:

Wednesday, October 20, 2010

ရခိုင္mp3

  1. ရခိုင္အာဇာနီ-ဦးေမာင္သိန္း
  2. ေရာက္ဖူးခေရ ေျမာက္ဦးၿမီ-ဦးေမာင္သိန္း
  3. ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္သျခင္း-ခိုင္ေဇာ္
  4. ဒုကၡငွက္ေခ်-ဝင္းကိုခိုင္
  5. ကိုကို -ဇင္မာထြန္း
  6. ရခိုင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေတနိန္႔-ကိုခိုင္ေဇာ္
  7. အုတ္ျမစ္/အခ်စ္ႏြံ-ကံထြန္းၾကည္_ဝတီစိုးမိုး
  8. အလင္းတန္းခါး-အဖြဲ႔
  9. အိပ္မက္ဆိုး-ၿမတ္ခိုင္ေက်ာ္
  10. နားေထာင္အေမာင္-ဗ်ာလ
  11. ပုိးဝါဘြဲ႔-စိမ္းလဲ့လဲ့
  12. ဒုကၡငွက္ေခ်+အား-ဝင္းကိုခုိင္
  13. မမလို႔ေခၚေမ-
  14. မုန္းမမွားေမ မမ-ကိုသန္းေဆြ
  15. ရခိုင့္ဇာတိဂုဏ္-
  16. လီဗာခ်စ္သူ-
  17. အလြမ္းသင္ဆရာမ-ရမၼာဝတီ စံဝင္း
  18. မ်ဳိးခ်စ္ရခိုင္-ေမာင္သူ၊ တူတူ
  19. ေက်ာက္ၿဖဴသူသို႔အလြမ္းေၿပ-ခိုင္ေက်ာ္လင္း
  20. ပန္းေဝဒနာ-ဦးေမာင္သိန္း

ရခိုင္ျပည္ဗုဒၶဘာသာနန္႔ပတ္သက္လို႔ ဦးဥာဏိႆရာမိန္းခြန္းကို ဆရာၾကီး ဦးဦးသာထြန္းကျပန္လို႔ေခ်ပခ်က္
...........................................................................


  • ၁။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ရခိုင္ျပည္မွာထြန္းကားလာပံု


    • ၂။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ရခိုင္ျပည္မွာထြန္းကားလာပံု
  • ၃။ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ရခိုင္ျပည္မွာထြန္းကားလာပံု


  • ၄။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ရခိုင္ျပည္မွာထြန္းကားလာပံု


    • ရခိုင္အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအတြက္ စဥ္း႐ံုးေရးခရီး ၊မင္းျပားျမိဳ႕နယ္ ျပားေခ်ာင္းရြာေဟာေျပာပြဲ
    -------------------------------------------------------------------

  • ၁။ မင္းျပားနယ္ ျမိဳ႕နယ္ ျပားေခ်ာင္းရြာေဟာေျပာပြဲ


  • ၂။ မင္းျပားနယ္ ျမိဳ႕နယ္ ျပားေခ်ာင္းရြာေဟာေျပာပြဲ


  • ၃။ မင္းျပားနယ္ ျမိဳ႕နယ္ ျပားေခ်ာင္းရြာေဟာေျပာပြဲ


  • ၄။ မင္းျပားနယ္ ျမိဳ႕နယ္ ျပားေခ်ာင္းရြာေဟာေျပာပြဲ


  • ၅။ မင္းျပားနယ္ ျမိဳ႕နယ္ ျပားေခ်ာင္းရြာေဟာေျပာပြဲ


  • ၆။ မင္းျပားနယ္ ျမိဳ႕နယ္ ျပားေခ်ာင္းရြာေဟာေျပာပြဲ



    • ---------------------------------
    (၅)ႀကိမ္ေျမာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္နိန္႕မွာ မြန္ျပည္နယ္ ဘီးလင္းၿမိဳ႕က ဆရာေတာ္အသွ်င္ဝိမလ ေဟာၾကားထားေရတရားပါ။
  • ၁။ (၅)ႀကိမ္ေျမာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္နိန္႔တရားေတာ္ အပိုင္း (၁)


  • ၂။ (၅)ႀကိမ္ေျမာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္နိန္႔တရားေတာ္ အပိုင္း (၂)

    • Posted by at
    Labels:

    အေမာင္ရခိုင္သား ဇာမွားနီေလ

    အေမာင္ရခိုင္သား ဇာမွားနီေလ
    -----------------------------
    ရခိုင္စင္စစ္က
    ယခီးျဖစ္ရ
    ဟိေရ စာကိုမရြီးလို႔ --။၊

    သခင္စင္စစ္က
    ကြ်န္ျဖစ္ရ
    အခ်င္းခ်င္းတန္ဖိုးမထားလို႔ --။

    ေမ်ာက္ႏွင္ခံရေရ ယာသွ်င္
    ဘ၀င္လီဟပ္ပနာ ဘ၀မိ
    ပကတိကိုမျမင္
    အထည္ႀကီးပ်က္စင္ထက္မွာ
    ေျပာေက အမ်ိဳးခ်စ္ေတ
    ရခိုင္သားၾကားထဲမွာ လက်ယ္
    ေအာက္ခ်ီးအသံၾကားေက
    က်ားေလာက္ေၾကာက္ေတ --။

    ရခိုင္ထမင္းကို
    ရခိုင္စားပနာ
    ရခိုင္ရီကို
    ရခိုင္ေသာက္လို ့
    ရခိုင္ၿမီမွာ
    ရခိုင္ကိုမြီး
    ရခိုင္သြီးတိနန္႔ အသက္ရွင္နီေကလည္း
    ဗမာႏြားကိုလားေက်ာင္းနီေရ
    အေမာင္ရခိုင္သား
    ဇာမွားနီေလ --။

    မင္းထီးရာဇာ (ရခိုင္ျပည္)

    (ဗမာကြ်န္ပီသနီေရ ယခီးတိ သံေ၀ဂရပနာ ဘ၀မွန္ကိုေျပာင္းလာကတ္ဖို႔ ေဒကဗ်ာကို ရြီးစပ္သည္။)
    Posted by at
    Labels:

    ရခိုင္သမက္တက္

    ရခိုင္သမက္တက္
    ------------------
    ရခိုင္အပ်ိဳလူပ်ိဳတိအရြယ္ေရာက္လွ်င္ လူငယ္ခ်င္းခ်စ္ႀကိဳက္၍ လက္ထက္မဂၤလာေဆာင္ျခင္းမ်ားဟိေရပိုင္ အမ်ားအားျဖင့္ မိဘမ်ားက အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ရီြးခ်ယ္ပီးသည္မ်ားပါသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးသည္ မိဘစကားကိုနာခံတတ္သူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ မိဘမ်ား၏အစီအမံကိုလက္ခံတတ္ေလ့ဟိသည္။ သားသမီးမ်ားအခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လာလွ်င္ အိမ္ေထာင္ဖက္ကို အမ်ားအားျဖင့္မိဘမ်ားက ရြီးခ်ယ္ပီးေသာအေလ့သည္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတြင္ ယခုေခတ္ခ်ိန္ထိေခတ္စားလွ်က္ဟိသည္။
    ရွိရိုးအစဥ္အဆက္က်င့္သံုးလာခေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕၏လက္ထပ္္မဂၤလာပြဲဓေလ့သည္ ျမန္မာမ်ားႏွင့္မတူ ထူးျခားေသာဓေလ့ထံုးစံမ်ားျဖစ္သည္။

    ရခိုင္ရိုးရာသမက္တက္

    ရခိုင္ရိုးရာမဂၤလာေဆာင္မွာ ျမန္မာရိုးရာမဂၤလာေဆာင္ႏွင့္မတူ တမူထူးျခားသည္။ သမီးသွ်င္ (သတို႔သမီး) ႏွင့္ သမက္သွ်င္ (သတို႔သား) လက္္ထက္ထိမ္းျမားေသာမဂၤလာေဆာင္ပြဲကို ရခိုင္စကားတြင္ “သမက္တက္ပြဲ” ဟုေခၚသည္။ ေယာကၡမအိမ္သို႔ သမက္ကိုတင္ပို႔ရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ လက္ထပ္ရန္လားရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း “သမက္တက္” ဟုေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ သံတြဲ၊ ေက်ာက္ျဖဴ၊ မာန္ေအာင္ႏွင့္ အျခားေသာေဒသမ်ားတြင္ အနည္းငယ္ကြဲလြဲခ်က္ဟိသည္။

    သမီးေတာင္းျခင္း

    ပထမေယာက်္ားေခ်ဘက္မွ မိန္းမပ်ိဳကိုႀကိဳက္လွ်င္ အရပ္မွအမ်ိဳးသမီးႀကီးမွတဆင့္ေျပာၾကားၿပီး ရက္တည့္မတည့္ ဇာတာမ်ားယွဥ္ၿပီး စီးစစ္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေကာင္းေသာရက္ကိုရီြးခ်ယ္ၿပီး စိစပ္ေၾကာင္းလမ္းျပဳလုပ္သည္။


    စိစပ္ေၾကာင္းလမ္းျခင္းမဂၤလာ (အသြင္းႏွင္းျခင္း၊ ပန္းဆင္ျခင္း)


    စိစပ္ေၾကာင္းလမ္းမဂၤလာပြဲကို သမီးသွ်င္အိမ္တြင္ျပဳလုပ္သည္။ ရွိဦးစြာ သမီးသွ်င္ထိုင္ရန္နီရာ၏လက္၀ဲလက္ယာဘက္တြင္ အမ်ိဳးသမီးအိမ္ေထာင္သည္ႏွစ္ဦး ထိုင္ရသည္။ ဆြီမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ဖိတ္ၾကားထားေသာအဂႏၶဳမ်ားက ယင္း႐ို႕၏ရွိတြင္ နီရာယူရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သမီးသွ်င္ထြက္မလာရသိမ့္။ သတ္မွတ္ထားေသာမဂၤလာအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ သမက္သွ်င္ (သတိုးသား) ဘက္မွ ဆြီမ်ိဳးပရိတ္သတ္မ်ားလာေရာက္သည္။ လာေရာက္ေသာအခါ သမီးသွ်င္ကိုဆင္ျမန္းပီးရန္ ပန္းမ်ားႏွင့္စားစရာမုန္႔အခ်ိဳမ်ား၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္းမ်ားကို ေငြဖလားထဲတြင္ ထံုးတမ္းစဥ္လာႏွင့္အညီထည့္၍ ယူလာရသည္။ ေငြဖလားဦးေရမွာလည္း မဂဏန္းအရြီတြက္တိုင္း ႀကိဳက္သလိုအသံုးျပဳႏုိင္သည္။ သမီးသွ်င္သည္ အမ်ိဳးသမီးအရံတဦးႏွင့္အတူထြက္လာၿပီး သတ္မွတ္ထားေသာနီရာတြင္ ထိုင္ရသည္။ ပန္းမ်ား၊မုန္႔မ်ားႏွင့္အတူ သမက္သွ်င္မိဘမ်ားထံမွ သမီးသွ်င္အား စိစပ္ေၾကာင္းလမ္းျခင္း ရခိုင္အခၚ (ကတိသစၥာျပဳျခင္း) အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ သားသွ်င္ဘက္မွ အမိ (သို႔မဟုတ္) အစ္မက မိမၼေခ်ကို ပန္းဆင္ပီးရသည္။

    ထို႔ေနာက္္လက္၀တ္ရတနာမ်ားကို ေရႊက်ပ္ခ်ိန္ျဖင့္ပီးၿပီး အသြင္းပီးေဆာင္ရပါသည္။ ထိုရတနာဆင္ျမန္းျခင္း၊ သမီးသွ်င္အား ပန္းပန္ပီးျခင္းျပဳလုပ္သူကို သမီးသွ်င္က အရိုအေသျပဳကန္ေတာ့ၿပီးလွ်င္ စိစပ္မဂၤလာေအာင္ျမင္ပါေတာ့သည္။

    မဂၤလာလက္ထပ္္မည့္နိရက္ကို ယင္းအခ်ိန္မွာပင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ညွိႏွဳိင္းေဆြးေႏြးသတ္မွတ္ရပါသည္။ ဆြီမ်ိဳးပရိသတ္မ်ားကို မဂၤလာရက္ေၾကျငာပီးရသည္။ ထို႔ေနာက္ ႄကြေရာက္လာေသာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ဆြီမ်ိဳးပရိသတ္မ်ားကို ဧည့္ခံေကြ်းမြီးရသည္။ စိစပ္ပြဲၿပီး၍ သမက္သွ်င္ဘက္မွျပန္က်ေသာအခါ သမက္သွ်င္ဘက္မွယူလာေသာ ေငြဖလားထဲမွမုန္႔အခ်ိဳမ်ားကို သမီးသွ်င္ဘက္မွလက္ခံယူၿပီးေနာက္ ယင္းဖလားထဲသို႔ သမီးသွ်င္ဘက္မွလည္း မုန္႔မ်ားကို ျပန္ထည့္ပီးရသည္။

    လက္ထပ္္မဂၤလာပြဲ

    လက္ထပ္္မဂၤလာပြဲတြက္ မဂၤလာပြဲတင္ကို တရက္ႀကိဳတင္ျပဳလုပ္ရသည္။ မဂၤလာပြဲတင္သည္ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲအတြက္ ရွိဦးစြာေဆာင္ရြက္ရေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ယင္းပြဲကို သမီးသွ်င္အိမ္၌သာျပဳလုပ္ရသည္။ မဂၤလာပြဲနိေရာက္ေသာအခါ ယင္းနိမိုးထက္အရုဏ္တြင္ သမီးသွ်င္သမက္သွ်င္႐ို႕အား မိမိအိမ္မ်ားမွာပင္ ျမတ္စြာဘုရားအားဦးထိပ္ထား၍
    ဘုန္းႀကီးငါးပါးအား မဂၤလာဆြမ္းကပ္ၿပီး မဂၤလာပရိတ္နာရသည္။ အဘိုးအေဘာင္လူႀကီးမိဘမ်ားကိုကန္ေတာ့၊ မဂၤလာစကားတတ္ကၽြမ္းသူမ်ားက နံ႔သာရည္မ်ားျဖင့္ပတ္ျဖန္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ကာ မဂၤလာေျမွာက္ရသည္။ ပရိတ္နာရာတြင္ ပရိတ္ႀကီးမွာ လက္ထက္မဂၤလာပြဲအတြက္ အဓိကအေရးႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ရွိဦးစြာ မဂၤလာစားပြဲငယ္ကို ပ်င္ဆင္ရသည္။

    ယင္းစားပြဲတြင္ပါ၀င္ရမည့္အခ်က္မ်ားမွာ-

    မဂၤလာေျမွာက္ျခင္း
    မဂၤလာထမင္းပြဲပ်င္ဆင္ျခင္း

    သီးသန္႔ျပဳလုပ္ထားေသာ မဂၤလာစားပြဲကိုစားပြဲခင္း၍ အေပၚတြင္စပါးျဖဴးထားသည္။ ျဖန္႔ႀကဲထားေသာစပါးေပၚတြင္ ဘဲဥပံုမဂၤလာႄကြီေလာင္ပန္းႀကီးတြင္ ေကာက္ညွင္းႏွင့္ထမင္းမ်ားထည့္၍ တင္ထားရသည္။ ယင္းထမင္းေပၚတြင္ ခ်က္ၿပီးသားၿခီလက္အမႊီးစံုေသာ ပုစြန္တုပ္ႀကီးႏွစ္ေကာင္၊ အမႊီးစံုအႀကီးခြံပါေသာ ငါးကန္သားႏွစ္ေကာင္၊ ဘဲဥႏွစ္လံုး၊ ေျမာက္ဥ (ေခၚ) ကင္းစြန္းဥႏွစ္ဥႏွင္႔ အခြံႏႊာၿပီးေသာႏွပ်ိဳးသီးႏွစ္လံုးစီျဖင့္ ပ်င္ဆင္ထားရသည္။ ငါး၊ ပုစြန္၊ ဥ၊ သီးႏွံစပါးေပါႄကြယ္စီရန္ အတိတ္နမိတ္ယူထားျခင္းျဖစ္သည္။ စပါးမ်ားထဲတြင္ ေရႊဒဂၤါး၊ ေငြဒဂၤါးမ်ားျမွပ္ႏွံထားရသည္။ ေရႊေငြပြားမ်ားေအာင္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။

    သမီးသွ်င္ထိုင္ေသာနီရာလက္ယာဘက္တြင္ ရီစင္အိုးဟုေခၚေသာ ႀကီးအိုးငယ္ႏွစ္လံုးတင္ထားရသည္။ ႀကီးအိုးအျပင္ဘက္ပတ္လည္ကို မဂၤလာပရိတ္ျခည္ျဖင့္ ပတ္ထားပီးရသည္။ ႀကီးအိုး၌ရီထည့္ထားၿပီး သၿပီပန္း၊ အခ်ိန္ခါေကာင္းသတ္မွတ္ေသာစာရြက္ (အခါစာ) ႐ို႕ကို ထိုးထားရသည္။

    ထမင္းေလာင္ပြန္း၏လက္၀ဲဘက္တြင္ ေလာင္ပြန္းငယ္မ်ားတင္ၿပီး ယင္းေလာင္ပြန္းငယ္အသီးသီးတြင္ ၾကက္တေကာင္လံုးအူအသဲစံုစြာ ငရုတ္သီးမပါဘဲ ခ်က္ရသည္။ ပုစြန္တုပ္ကို အေကာင္မပ်က္ေက်ာ္ရသည္။ ေရႊဖရံုသီးခ်က္ထည့္ရသည္။ က်န္ေလာင္ပြန္းႏွစ္ခုတြင္ ၾကက္ႏွင့္ပုစြန္ပဲ ထည့္ရသည္။ ၾကက္ႏွစ္ေလာင္ပြန္း၊ ပုစြန္ႏွစ္ေလာင္ပြန္း၊ ေရႊဖရံုသီးႏွစ္ေလာင္ပြန္းျဖစ္သည္။ မဂၤလာလက္ဆံုထမင္းပြဲတြင္ ငကန္သား (အႀကီးဟိေသာငါး)၊ ၾကက္သား၊ ဘဲဥ၊ ပုစြန္၊ ေျမာက္ဥ၊ ကင္းစြန္းဥ၊ ခ်ိဳင္ေပါင္ဟင္းမ်ားထည့္ထားသည့္ ဟင္းဇားပန္းကန္ကတဖက္္ ထားဟိသည္။ ပုစြန္ဆိုလွ်င္ ႏွခြမ္းမႊီးမွ်င္မျပတ္စီရ။ အက်ိဳးအပဲ့အနာအဆာမ်ားမပါစီရန္ အထူးဂရုျပဳရသည္။

    ဤမဂၤလာစားပြဲကို မဂၤလာေဆာင္မည့္နီရာတြင္ထားဟိၿပီး မဂၤလာေျမွာက္ျခင္းျပဳလုပ္ရသည္။ အညႊန္႔ဟိေသာအမ်ိဳးသမီးက သမက္သွ်င္အိမ္မွ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးႏွစ္ဗူး၊ ေလးဗူး၊ ေျခာက္ဘူးစသျဖင့္ စံုဂဏန္းကို သမီးသွ်င္အိမ္သို႔လားပို႔ကာ သမီးသွ်င္အိမ္မွဆန္မ်ားႏွင့္ေရာၿပီး အညႊန္႔ဟိေသာအမ်ိဳးသမီးက မဂၤလာလက္ဆံုထမင္းပြဲအတြက္ ခ်က္ရသည္။
    အညႊန္႔ဟိေသာအမ်ိဳးသမီးဆိုသည္မွာ လူပ်ိဳအပ်ိဳလက္ထပ္ၿပီး မကဲြမကြာေမာင္ႏွံစံုအတူတကြနီထိုင္၍ သားသမီးတေယာက္တလီမွ ပ်က္စီးျခင္းမဟိေသာ “အိမ္္ေထာင္သွ်င္မ” ကိုဆိုလိုသည္။

    အထက္ပါ မဂၤလာပြဲပ်င္ဆင္ျခင္းအလုပ္ကို ဘုန္းႀကီးမႄကြမီွ ပ်င္ဆင္ထားရသည္။ ဘုန္းႀကီးႄကြလာၿပီး ပရိတ္နာသည့္အခါ မဂၤလာစားပြဲမွာ ဘုန္းႀကီးမ်ားရွိတြင္ တည္ဟိနီရမည္။ ယင္းမဂၤလာစားပြဲရွိတြင္ သမီးသွ်င္က အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦး လက္၀ဲလက္ယာရံ၍ ထိုင္ရသည္။ ထိုအရံအမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးမွာ သမီးသွ်င္မြီးရက္ႏွင့္ နိနံသင့္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ရွိဦးစြာသီလခံယူၿပီးလွ်င္ ပရိတ္ႀကိဳးျဖင့္ စည္း၀ိုင္းခ်သည္။

    သမီးေစာင့္ျခင္း

    သမက္တက္သည့္နိ မိုးထက္ကိုးခ်က္တီးခန္႔တြင္ သမီးသွ်င္ႏွင့္ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ဆြီကုလိေမၼေခ်မ်ား၊ ဆြီမ်ိဳးမ်ားကို ထမင္းေကၽြးရသည္။ သမီးသွ်င္မွာ အလွပဆံုး၀တ္စားဆင္ယင္ကာ နိသင့္နံသင့္အပိ်ဳရံႏွစ္ေယာက္ လက္၀ဲလက္ယာရံလွ်က္ မဂၤလာေဆာင္မည့္နီရာတြင္ထိုင္၍ ဧည့္ခံရသည္။

    သမက္တက္ျခင္း

    သမက္သွ်င္ဘက္မွ သမီးသွ်င္ဘက္သို႔လားေသာအခါ သမက္သွ်င္အဖ၊ အဘိုး၊ ဆြီမ်ိဳး သက္ႀကိး၀ါႀကီးမ်ားက ရွိမွဦးေဆာင္လာလတ္ၿပီး အမိ၊ အေဘာင္စေသာသက္ႀကီး၀ါႀကီးမိမၼမ်ားက ေနာက္မွလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ အုပ္ထမ္းသူအညြန္႔မိမၼမ်ားက တေယာက္ခ်င္းတန္းစီ၍ ေလွ်ာက္ရသည္။ အုပ္ထမ္းသူမ်ားမွာ မိမၼေခ်ာမိန္းမလွမ်ားျဖစ္သည္။ ရွိဆံုးမွအညြန္႔ပန္းအုပ္ကို သမက္သွ်င္၏အစ္မ (သို႔မဟုတ္) ဆြီမ်ိဳးရင္းခ်ာထဲက ထမ္းရသည္။ ေနာက္အုပ္မ်ားတြင္ မုန္႔အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ႏွပ်ိဳးသီးမ်ားထည့္ကာ ထမ္းလာရသည္။ အုပ္ထမ္းသူမ်ားအတြက္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ပု၀ါပိုင္းမ်ားကို အုပ္မ်ားတြင္ခ်ိဳင္ေႏွာင္ထားဟိသည္။ အုပ္မ်ားကို သမက္သွ်င္တတ္ႏိုင္သည့္အေလွ်ာက္ (၇) အုပ္ (၉) အုပ္ထားဟိသည္။

    အုပ္ထမ္းသူမ်ား၏ေနာက္နားတြင္ သမက္သွ်င္အဖြဲ႕ပါသည္။ သမက္သွ်င္၏ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ရီစင္အိုးကို ရွိကသယ္ယူလာရၿပီး သမက္သွ်င္မွာ ေခါင္းေပါင္း၊ ပန္းေဖာ္ေတာင္ရွည္ပုဆိုး၊ လိုင္ေထာင္အကၤ်ီ၊ ရင္ဖံုးျပင္ခံအင္းက်ီမ်ားကို၀တ္ဆင္ကာ ဓားရွည္လြယ္သူ၊ ယပ္ရွည္ကိုင္သူမ်ားျခံရံလွ်က္ လိုက္ပါလာရသည္။ ၄င္း႐ို႕၏ေနာက္တြင္ သမက္သွ်င္၏အေပါင္းအေဖာ္မ်ားမွာ ေတတၱာႏွင့္အိပ္ရာလိပ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္လာလတ္ၿပီး ဗံု၊ လင္ခြင္း၊ ပုလီတီးမွဳတ္သူမ်ားႏွင့္ တေပ်ာ္တပါးတီးမႈတ္လိုက္ပါလာရသည္။

    သမီးသွ်င္အိမ္ေရာက္သည့္အခါ သမီးသွ်င္မိဘဆြီမ်ိဳးမ်ားကဆီးႀကိဳ၍ဧည့္ခံၿပီး နီရာထိုင္ခင္းမ်ားပီးသည္။ ရွိဦးစြာအညြန္႔အုပ္ထမ္းသူက အညြန္႔အုပ္ႏွင့္အတူပန္းဆင္ပီးရန္ သမီးသွ်င္အနားနီရာယူရသည္။ က်န္အုပ္မ်ားကို သမီးသွ်င္အိမ္မွလက္ခံယူ၍ နီရာခ်ထားသည္။ သမက္သွ်င္ဘက္မွသယ္ေဆာင္လာေသာ မဂၤလာရီစင္အိုးကိုလည္း မဂၤလာစားပြဲေပၚတြင္ သမီးသွ်င္၏ရီစင္အိုးႏွင့္အတူ ထားရသည္။ အညြန္႔အုပ္ထမ္းလာသူ သမက္သွ်င္၏အစ္မဆြီမ်ိဳးမ်ားက သမီးသွ်င္ကို ပန္းဆင္ပီးရသည္။ အညြန္႔အုပ္တြင္ ရာသီအလိုက္ပန္းမ်ားပါလာရသည္။

    ဥပမာ-
    ႏွင္းပန္း အီးခ်မ္းစီရန္
    ႏွင္းဇီပန္း မႊီးႀကိဳင္လန္းဆန္းစီရန္
    သဇင္ပန္း သန္႔ယွင္းစင္ၾကည္စီရန္
    အခ်စ္တရာ (အခ်ပ္တရာ) ပန္း အခ်စ္အႏွစ္တရာတိုင္စီရန္
    စံကားပန္း စံစားရစီရန္

    ပန္းမ်ားပန္းကံုးမ်ားကို တစံုစီအညြန္႔အုပ္တြင္ထည့္ယူလာရသည္။ ပန္းဆင္ပီးသူက ပန္းမ်ားကို တစံုစီ ငါးစံုဆင္ျမန္းပီးရသည္။ ဆံထံုးထဲတြင္လည္း ပန္းကံုးမ်ားထိုး၍ ပန္းပန္ပီးရသည္။ ထို႔ေနာက္ သမီးသွ်င္ကိုေသွ်ာင္ေဆာင္းပီးၿပီး မ်က္ႏွာကိုဖံုးအုပ္ထားရသည္။ သမီးသွ်င္ကိုပန္းပန္ဆင္ၿပီးေနာက္ သမက္သွ်င္ကို အိမ္ထဲသို႔၀င္စီသည္။ အ၀င္တြင္ သမီးသွ်င္၏ညီမအပိ်ဳမ်ားက ၿခီဆီး၍ေငြေတာင္းခံသည္။ လူပ်ိဳရံမ်ားက စ်ီးဆစ္ျခင္းျဖင့္ အေခ်အတင္ေျပာဆိုရသည္။ လူပ်ိဳရံ၊အပ်ိဳရံမ်ား တစိတေစာင္းေျပာဆိုရသျဖင့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ အိမ္ေပၚသို႔ေရာက္ေသာအခါ သမက္သွ်င္ကို ရီတခြက္တိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ သမက္သွ်င္ကို သမီးသွ်င္၏ညာဘက္တြင္ နီရာယူစီၿပီး ေသွ်ာင္ေဆာင္းပီးရသည္။ ထိမ္းျမားပီးသူမ်ားက မဂၤလာစားပြဲေပၚဟိ မဂၤလာထမင္းပြဲကိုလည္းေကာင္း၊ ရီစင္အိုးမ်ားကိုလည္းေကာင္း (၇) ပတ္၊ (၉) ပတ္ပတ္ထားေသာ ပရိတ္ျခည္မွ်င္ကြင္းမ်ားျဖင့္ တမ်ိဳးတစံုက်စီ ရစ္ပတ္ပီးရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင္ႏွံအစံုအပါအ၀င္ မဂၤလာစားပြဲ၊ အိပ္ရာလိပ္၊ ေတတၱာမ်ားအားလံုးကို ပရိတ္ျခည္မွ်င္မ်ားျဖင့္ရစ္ပတ္ပီးရသည္။ ထို႔ေနာက္ သမက္သွ်င္၏ညာလက္ႏွင့္ သမီးသွ်င္၏ညာလက္ကိုေပါင္း၍ ျခည္မွ်င္မ်ားျဖင့္ ရစ္ပတ္ပီးရသည္။

    လက္ထပ္ပီးသည့္အမ်ိဳးသမီးႀကီးမ်ားက ေမာင္ႏွံစံုကို ေအာင္သၿပီခက္ျဖင့္ ရီစင္အိုးႏွစ္စံုေပါင္းစပ္ထားေသာ ရီစင္မ်ားျဖန္းကာ ဆုေတာင္းမိတၱာပို႔ရသည္။ ဆက္လက္၍ သမတ္သွ်င္ႏွင့္သမီးသွ်င္လက္မ်ားကိုေပါင္းၿပီး ရီစင္သြန္းေလာင္းရသည္။ သမီးသွ်င္လက္ကိုေအာက္တြင္ထားၿပီး သမက္သွ်င္လက္ကိုအေပၚမွာ ထားရသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ သမက္သွ်င္လက္ကိုေအာက္ကလွန္ၿပီး သမီးသွ်င္လက္ကို အထက္ကေမွာက္သည္။ အဓိပၸါယ္မွာ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကို ညာလက္ျဖင့္ေတာင္းဆိုျခင္းကို သမီးသွ်င္က ညာလက္ျဖင့္လက္ခံျခင္းသေဘာ၊ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကို တသက္လံုးေစာင့္ေယွာက္ ေထာက္ပံတာ၀န္ယူလားမည္ဟူေသာ သေဘာကိုေဆာင္သည္။

    မိဘကန္ေတာ့ျခင္း

    သမီးသွ်င္ရွိတြင္ သမက္သွ်င္ဖခင္၊ သမက္သွ်င္ရွိတြင္ သမီးသွ်င္ဖခင္႐ို႕က နီရာယူရသည္။ သမီးသွ်င္သမက္သွ်င္႐ို႕က ဖခင္ႏွစ္ဦးရံုလာေသာတဘက္ျဖဴထဲသို႔ ထမင္းခုႏွစ္ဆုပ္တၿပိဳင္တည္းထည့္ပီးျခင္း၊ မိခင္မ်ားအားလည္း ထမင္းခုႏွစ္ဆုပ္ တၿပိဳင္တည္းထည့္ပီးျခင္းသည္ မိဘႏွစ္ပါးကိုကန္ေတာ့ျခင္းသေဘာျဖစ္သည္။

    လက္ဆံုစားျခင္း

    မိဘမ်ားကိုကန္ေတာ့ၿပီးေနာက္ ေမာင္ႏွံစံုက မဂၤလာထမင္းကို ခုႏွစ္ဆုပ္စီလက္ဆံုစားရသည္။ စားေသာက္ၿပီး ေငြဖလားတြင္အတူလက္ဆီးရသည္။

    လက္ဖြဲ႕ျခင္း

    ထမင္းလက္ဆံုစားၿပီးေနာက္ မိဘဆြီမ်ိဳးမိတ္ဆြီမ်ားက သမီးသွ်င္သမက္သွ်င္ရွိ ေငြဖလားႏွစ္ခုထဲသို႔ လက္ဖြဲ႕ေငြမ်ားထည့္ရသည္။ လက္ဖြဲ႕လက္ခံၿပီးေသာဖလားကို္ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကိုအပ္ရသည္။ သမီးသွ်င္ကကန္ေတာ့၍ လက္ခံယူရသည္။

    ေသွ်ာင္ခ်ေသွ်ာင္တင္

    သမက္သွ်င္က မိမိေသွ်ာင္ကိုခၽြတ္၍ စားပြဲေပၚတင္ထားၿပီးလွ်င္ သမီးသွ်င္၏ေသွ်ာင္ကိုခၽြတ္ယူကာ မိမိ၏ေသွ်ာင္ကိုေဆာင္းပီးရသည္။ ေသွ်ာင္တင္ေသွ်ာင္ခ်ျပဳလုပ္စဥ္ သမီးသွ်င္က သမက္သွ်င္ကို ရွိခိုးရသည္။ ေသွ်ာင္တင္ေသွ်ာင္ခအျဖစ္ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကို ေငြလက္ဖြဲ႕သျဖင္႔ သမီးသွ်င္ကကန္ေတာ့ၿပီး လက္ခံရယူရသည္။ မဂၤလာအခမ္းအနားပြဲအၿပီးတြင္ ထြက္ခြာခြင့္ရရန္ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ဘက္မွအပ်ိဳရံလူပ်ိုရံမ်ားက ေရႊႀကိဳးတားထား၍ ႀကိဳးတားခပီးရသည္။ ေနာက္ဆံုးခန္း၀င္ခ ပီးေဆာင္ရသည္။

    အိမ္ျပန္လည္ျခင္း

    သမက္တက္ၿပီး (၇) ရက္နိတြင္ သမီးသွ်င္သမက္သွ်င္မ်ားသည္ သမက္သွ်င္၏မိဘအိမ္သို႔ မိုးထက္မွစ၍လည္ရသည္။ သမက္သွ်င္၏မိဘ၊ အဘိုးအေဘာင္မ်ားကို သမီးသွ်င္၊ သမက္သွ်င္႐ို႕က ကန္ေတာ့ရသည္။ ညဇာစားၿပီးမွျပန္ရသည္။ သို႔ျဖင့္ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးသည္ အိုးအိမ္တည္ေထာင္ကာ တလင္တမယားစနစ္ျဖင့္ တသက္လံုးေပါင္းေဖာ္ရေတာ့သည္။

    ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ မဂၤလာပြဲကို ၀ါတြင္းႏွင့္ျပာသိုလမ်ားတြင္ ေယွာင္ၾကည္ေလ့ဟိၿပီး တေပါင္းတန္ခူးလမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုးက်င္းပျပဳလုပ္သည္။ ျပာသိုလတြင္ မဂၤလာေဆာင္က အိမ္ေထာင္စီးပြားေရးမျဖစ္ဘဲ မြဲျပာက်တတ္သည္ဟု အယူဟိသည္။ ရခိုင္ဓေလ့ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ မဂၤလာပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍ လိုက္နာရမည့္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားစြာဟိသည္။ ထိုခ်မွတ္ထားေသာစည္းကမ္းခ်က္မ်ားကိုလိုက္နာၿပီး လက္ထပ္မဂၤလာပြဲသည္ ပကာသနမဖက္ အရိုးခံသက္သက္ျဖင့္ ရိုးရာမပ်က္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစရာျဖစ္သည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳး႐ို႕၏ခ်စ္စရာေကာင္းေသာဓေလ့၊ တမူထူးျခားေသာ မဂၤလာအယူအဆမ်ားျဖစ္သည္။

    က်မ္းကိုးကားစာအုပ္မ်ား
    သားခ်င္းမ်ားအေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း (ေမာင္ေအာင္မြန္)
    ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား၏ရိုးရာလက္ထပ္မဂၤလာပြဲဓေလ့မ်ား
    (တကၠသိုလ္သွ်င္သီရိ)
    ျမတ္ပန္းသဇင္ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီးအသင္း (ရန္ကုန္)၂၀၀၇ ထုတ္
    Posted by at
    Labels:

    ငါကရခိုင္

    ငါကရခိုင္


    ငါကရခိုင္
    -----------
    ငါကရခိုင္
     
    မႏွင္းဇီ

    နင္ကျမန္မာ

    ငါကရခိုင္

    မ်ဥ္းျပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း

    မဆံုေကာင္းပါ

    ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ မႏွင္းဇီ --။

    ဤကဗ်ာမွာ မႏွင္းဇီအား ကိုသာေက်ာ္ ေနာက္ဆံုးပီးခေသာ ကဗ်ာျဖစ္သည္။ ဤကဗ်ာကို ပီးၿပီးေနာက္ ကိုသာေက်ာ္သည္ သူခ်စ္ေသာ မႏွင္းဇီအားေၾကာခိုင္းၿပီး ရန္ကုန္မွ သူ႔မြီးရပ္ၿမီ ရခိုင္ျပည္သို႔ အၿပီးအပိုင္ထြက္ခြာလာခသည္။ ဘ၀ႏွင့္ပံု၍ ခ်စ္ခရစြာျဖစ္လို႔ ကိုသာေက်ာ္ မႏွင္းဇီႏွင့္ခြဲရစဥ္မွာ ရင္ဆို႔ေအာင္ခံစားရသည္။

    အပိုင္း (၁)

    ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ျမန္မာစာေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္ေသာ ရခိုင္သားကိုသာေက်ာ္သည္ သူႏွင့္အတန္းတူ အခ်ိန္တူ ျမန္မာမေခ် “မႏွင္းဇီ” ႏွင့္ ခ်စ္ရည္မွ်ခသည္။ သူ႐ို႕ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္ပံုကလည္း ဆန္းဆန္းေခ်ျဖစ္သည္။ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ နတ္ယင္းသြမ္းယင္း ရည္းစားျဖစ္လားခကတ္သည္။ မႏွင္းဇီ႐ို႕ေက်ာင္းသူအုပ္စုက အတန္းထဲတြင္ ကိုသာေက်ာ္အပါအ၀င္ ရခိုင္ေက်ာင္းသားမ်ားကို နာမည္ထုတ္မေခၚဘဲ “ခုနစ္ခိုင္” ဟုုေခၚသည္။ ရခိုင္မွ “ရေကာက္” ကို “ခုနစ္ဂဏန္း” ျဖင့္အစားထုိးၿပီး နတ္သည့္သြမ္းသည့္သေဘာ “ခုနစ္ခိုင္” ဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။

    မႏွင္းဇီသည္ သူ႐ို႕အုပ္စုထဲတြင္ အလွဆံုး၊ အသားမျဖဴမညိဳ ႏွာတံေပၚလြင္ၿပီး ရယ္လိုက္လွ်င္ ပါးခ်ိဳင့္ေပၚသည္။ သူ႔ပိုင္ အေခ်ာအလွမေခ်က “ကိုသာေက်ာ္” လို႔ ေခၚဖို႔အစား “ကိုခုနစ္ခိုင္” လို႔ ေခၚနီခါ ကိုသာေက်ာ္က ေအာင့္သက္သက္ ခံနီရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုသာေက်ာ္လည္း “ခုနစ္ခိုင္” လို႔ေခၚစြာတုန္႔ျပန္ဖို႔ စကားလံုးလိုက္ရွာရပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ စကားတလံုးကို ကိုသာေက်ာ္လားေတြးမိသည္။

    ထိုနိမွစ၍ မႏွင္းဇီက “ကုိခုနစ္ခိုင္” လို႔ေခၚတိုင္း ကိုသာေက်ာ္ၿငိမ္ခံမနီ။ “ေဟ့ ကိုခုနစ္ခိုင္ နီေကာင္းလား” ဟု မႏွင္းဇီးကမီးလာလွ်င္ ကိုသာေက်ာ္က “မႏွင္းဇီ” ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က “ကိုခုနစ္ခိုင္” မဟုတ္ပါ။ ကိုခ်စ္ခုိင္ပါ။ ခ်စ္ေကခုိင္လြန္းလို႔ “ကိုခ်စ္ခိုင္” လုိ႔ေခၚစြာပါ။ “ခုနစ္ခိုင္” လို႔ မေခၚပါကဲ့။ “ကိုခ်စ္ခိုင္” လို႔ နာမည္ေျပာင္းေခၚပီးလို႔ရပါဖို႔လားစသျဖင့္ ျပန္လွန္ရပါသည္။ ထိုအခါ မႏွင္းးဇီမွာ မ်က္လႊာခ်ၿပီး ေဂါင္းငံု႔လားတတ္သည္။ ထိုသို႔ တဦးႏွင့္တဦး နတ္ယင္းသြမ္းယင္းႏွင့္ ကိုသာေက်ာ္ႏွင့္ မႏွင္းဇီ႐ို႕ႏွစ္ဦး ေနာက္ပိုင္းတြင္ သမီးရည္းစားျဖစ္လားသည္။

    အပိုင္း (၂)

    ရည္းစားဘ၀ျဖစ္လားေသာအခါ သူ႐ို႕ႏွစ္ဦး မိုးမျမင္လီမျမင္ ေပ်ာ္သည္။ ေက်ာင္းၿပီးလွ်င္ မႏွင္းဇီကို လက္ထပ္ယူရန္ ကိုသာေက်ာ္က ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကိုသာေက်ာ္က ေက်ာက္ျဖဴမွ အမိအဖထံသို႔ အေၾကာင္းၾကားသည္။ မိခင္ျဖစ္သူ မိေဒၚညြန္႔ ရန္ကုန္ထိလိုက္လာၿပီး မႏွင္းဇီႏွင့္တြိသည္။ စကားေျပာသည္။ ေခၽြးမေလာင္းကို အကဲခတ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စမ္းေခ်ာင္းသွ်မ္းလမ္းမွ မႏွင္းဇီ႐ို႕အိမ္ထိ လိုက္လည္သည္။ မႏွင္းဇီမိဘမ်ားႏွင့္လည္း တြိဆံုသည္။ အားလံုးအိုေက အဆင္ေျပသည္။ ကိုသာေက်ာ္႐ို႕ မိသားစုသည္လည္း ေက်ာက္ျဖဴတြင္ ထိပ္ထိပ္ႀကဲျဖစ္သည္။ အေသာက္အစားကင္းၿပီး လူတဘက္သားကိုကူညီတတ္ေသာ မိသားစုျဖစ္သျဖင့္ လူခ်စ္လူခင္မ်ားသည္။

    ၎အျပင္ လူမ်ိဳးေရးအစြဲကင္းသည္။ (ရခိုင္-ျမန္မာ) ခြဲျခားမႈမဟိ။ အားလံုးမိသားစုတခုကဲ့သို႔ သေဘာထားသည္။ ကိုသာေက်ာ္သည္ ရခိုင္သားျဖစ္ေသာ္လည္း က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမ်ိဳးသားအေတြးအေခၚအယူအဆမဟိ။ သို႔ျဖင့္ မႏွင္းဇီကို ရာသက္ပန္အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ ကိုသာေက်ာ္ ရြီးခ်ယ္လိုက္သည္။ ကိုသာေက်ာ္ႏွင့္ မႏွင္းဇီအၾကား မည္သည့္အဟန္႔အတားမွမဟိ။ ခ်စ္သူမ်ားေလွ်ာက္ေသာလမ္းသည္ကား ခေရာင္လမ္းမဟုတ္၊ ပန္းခင္းေသာလမ္းအတိျဖစ္သည္။

    အပိုင္း (၃)

    ထိုတနိ။ ထိုတနိကို ၾကမၼာငင္ေသာနိဟု ဆိုရဖို႔လားမသိ။ ထုိနိတြင္ ကိုသာေက်ာ္ႏွင့္ မႏွင္းဇီ႐ို႕ လမ္းခြဲခရပါသည္။ ကိုသာေက်ာ္ႏွင့္မႏွင္းဇီရို႕ႏွစ္ဦး ေရႊတိဂံုေျမာက္ဘက္မုခ္မွ ဘုရားေပၚသို႔တက္လာလတ္သည္။ လမ္းေဘးပန္းသည္တဦးက ပန္းတိလန္းလန္းဆတ္ဆတ္ ယူပါအံုးေျပာလို႔ ပန္းစည္း တေယာက္တစည္းယူၿပီး ဘုရားေပၚတက္လာသည္။ မႏွင္းဇီက အၤဂါသမီးျဖစ္၍ အၤဂါေထာင့္တြင္ပန္းတင္ၿပီး ေရႊတိဂံုေစတီကို လက္ညာရစ္ပတ္ယင္း အေနာက္ဘက္ေစတီရင္ျပင္ေတာ္အနီး အေနာက္ျပည္ရခိုင္ကုန္သည္ႀကီးမ်ားတန္းေဆာင္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သားထိုင္သည္။

    နီမညိႇဳးသိမ့္သျဖင့္ ဘုရားေပၚတြင္ လူႀကဲနီသည္။ အေခ်ႏွစ္ေယာက္က မိခင္ျဖစ္သူနွင့္အတူ တန္းေဆာင္အရိပ္ခိုၿပီး ခြာစာေကၽြးနီသည္။ ခြာေခ်တိကလည္း အေခ်လက္ထက္တက္ၿပီး အစာစားလိုက္ ပ်ံလိုက္နားလိုက္ ျမင္ရေသာျမင္ကြင္းသည္ ခ်စ္ဖို႔အလြန္ေကာင္းသည္။ ကိုသာေက်ာ္ႏွင့္ မႏွင္းဇီ႐ို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုး အေခ်တိ ခြာစာေကၽြးနီရာသို႔ မ်က္စိေရာက္လားသည္။ မႏွင္းဇီက ကိုသာေက်ာ္ကို စေျပာသည္။ “ကိုကို အေခ်တိ ကေကာင္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေရ” ကိုသာေက်ာ္ကလည္း သေဘာတူ ေဂါင္းညိႇတ္ယင္း “ဟုတ္ေတ မႏွင္းဇီ အေခ်တိ ကေကာင္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေရႏွန္း” ဟုဆိုသည္။

    ထိုမွတဆင့္ သားသမီးမီြးလာပါက ေယာက္်ားေခ်ႏွင့္ မမေခ် “ပဇာကို ပိုႀကိဳက္ေတလဲ” ဟု မႏွင္းဇီက မီးသည္။ ကိုသာေက်ာ္က ေယာက္်ားေခ်ဘဲမြီးမီြး သမီးေခ်ဘဲမြီးမြီး သားသမီးျဖစ္သျဖင့္ ခ်စ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ ထိုမွတဆင့္ သားသမီးမ်ားမီြးလာပါက။ သားသမီးမ်ား၏နာမည္ကိစၥသို႔ ေရာက္လာသည္။ ထိုအခါ ကိုသာေက်ာ္က “ကိုယ့္သားတိကို ရခိုင္နာမည္စစ္စစ္ “သာထြန္းဦး“ ၊ “ေက်ာ္လွဦး” စသည္ျဖင့္ နာမည္ထားခ်င္ေၾကာင္းေျပာသည္။ မႏွင္းဇီမ်က္ႏွာ ကိုသာေက်ာ္စကားေၾကာင့္ အနည္းငယ္ပ်က္လားသည္။ “ဇာျဖစ္စြာလဲ မႏွင္းဇီ” ဟု မီးေသာအခါ မႏွင္းဇီက “ေအနာမည္တိ မျဖစ္ႏိုင္ထင္ေရ ကိုကို” ဟုဆိုသည္။

    ကိုသာေက်ာ္က “ဇာျဖစ္လို႔လဲ မႏွင္းဇီ” ဟု မီးေသာအခါ မႏွင္းဇီက “စိတ္မဟိပါကဲ့ ကိုကို မႏွင္းဇီက သားေခ်တိနာမည္ကို ျမန္မာနာမည္ျဖစ္ေတ “ေက်ာ္စြာျမင့္” ၊ “ေဇာ္လြင္ျမင့္” ယင္းပိုင္ နာမည္တိရာထားခ်င္စြာပါ။ ဇာျဖစ္လို႔လဲဆို ကိုကို႔သားတိနာမည္ကို ရခိုင္ပိုင္ထားေက ကိုကိုသားတိ ဇာခါလည္း ရာထူးႀကီး၊ အစိုးရထိပ္ပိုင္းရာထူးတိကို ရလီဖို႔မဟုတ္ယာ။ မႏွင္းဇီက သားေခ်တိကို စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတိ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲတိ ျဖစ္ခ်င္စြာ။ နာမည္တခုေၾကာင့္ မႏွင္းဇီသားေခ်တိ အနာဂါတ္တက္လမ္း ပိတ္မလားစီခ်င္ပါ ကိုကို”။ ကိုသာေက်ာ္၏ႏွလံုးသား ဆားႏွင့္အတို႔ခံရပိုင္ ခံစားလားရသည္။

    ဖေနာင့္ကသြီး ငယ္ထိပ္တက္လားသည္။ “ဟုတ္လား မႏွင္းဇီ၊ ေအတိုင္းျပည္မွာ ရခိုင္နာမည္ထားစြာႏွင့္ အစိုးရထိပ္ပိုင္းရာထူးကို မရႏိုင္ပ်ာလား။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတိ မျဖစ္ႏို္င္ပ်ာလား။ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ မျဖစ္ႏိုင္ပ်ာလား” ကိုသာေက်ာ္က ရင္ဆို႔ဆို႔ေျပာသည္။ မႏွင္းဇီသည္ အ၀ီးတနီရာသို႔ၾကည့္ယင္း ေျပာလာသည္။ “ဟုတ္ေတ ကိုကို ။ ေအခ်င့္ အမွန္ပါ။ မႏွင္းဇီ ကိုကို႔ကို စမခ်စ္ခင္ကပင္ ေအကိစၥကို အယင္စိုင္းစားၿပီးသားပါ။ အထူးသျဖင့္ သားသမီးတိ အနာဂါတ္ခရီး။ ရခိုင္သားတေယာက္ႏွင့္ရေရ မႏွင္းဇီသားသမီးတိ ေအတိုင္းျပည္မွာ ဇာပိုင္လူရာ၀င္လဲဆိုစြာကိုပါ”။ ကိုသာေက်ာ္ နားလည္လိုက္ပါပ်ာ။

    မႏွင္းဇီ၏စကားလံုးမ်ားသည္ ကိုသာေက်ာ္၏ႏွလံုးသားကို မွ်ားခၽြန္းခၽြန္းႏွင့္ တခ်က္ခ်င္းထိုးနီေရပိုင္ ခံစားမိသည္။ ကိုသာေက်ာ္ ဇာလည္းဆက္ေျပာခ်င္ပ်ာ။ ထိုနိက မႏွင္းဇီကို သူ႔အိမ္သွ်မ္းလမ္းထိ ကိုသာေက်ာ္လိုက္ပို႔သည္။ သို႔ေသာ္ စကားတခြန္းမေျပာျဖစ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး၏အိမ္အျပန္လမ္းရီးသည္ ဆိတ္ၿငိမ္လြန္းလွ၏။ မႏွင္းဇီ႐ို႕အိမ္သို႔ေရာက္ေသာ္လည္း စကားတခြန္းမွ်မေျပာမဆိုဘဲ လွည္းတန္းအခန္းသို႔ ကိုသာေက်ာ္ လွည့္ျပန္လာလတ္သည္။ လာလမ္းတေလွ်ာက္ ကိုသာေက်ာ္၏အေတြးအာရံုကို မႏွင္းဇီ၏စကားလံုးမ်ားက ႀကီးစိုးထားသည္။ ႏွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍ခ်စ္ရပါေသာ္လည္း ဘ၀ကား မႏွင္းဇီကို လက္ထပ္ရန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ ကိုသာေက်ာ္ နားလည္သေဘာေပါက္လိုက္သည္။

    (နိဂံုး)

    မိုးလင္းေသာအခါ ကိုသာေက်ာ္ မႏွင္းဇီ႐ို႕အိမ္သို႔လားပါသည္။ မႏွင္းဇီက အိမ္တန္းခါးဖြင့္ပီးသည္။ ကိုသာေက်ာ္အိမ္ထဲ၀င္ရန္ စိတ္မဟိေတာ့ပါ။ အသင့္ရြီးယူလာေသာကဗ်ာႏွင့္ မႏွင္းဇီ အမွတ္တရပီးထားခေသာပစၥည္းမ်ားကို မႏွင္းဇီလက္ထဲ ပီးအပ္ယင္း ကိုသာေက်ာ္ မႏွင္းဇီကို ေၾကာခိုင္းလိုက္ပါသည္။

    မႏွင္းဇီ

    နင္ကျမန္မာ

    ငါကရခိုင္

    မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း

    မဆံုေကာင္းပါ

    ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ မႏွင္းဇီ --။
     
    ေရးသားသူ
    (ကြန္ခ်ဳပ္ေက)
    Posted by at
    Labels:

    ပရြက္စီဆိတ္နန္ေဒါင့္ေဒ

    နီေရာင္ေတာက္ပနီေသာ မိုးထက္ေစာေစာတခုမွာ ပုရြက္ဆိတ္တေကာင္ ေပါ့ပါးလ်င္ျမန္စြာ အစာရွာထြက္လာယင္း လိပ္ျပာအျဖစ္သို႔ အသြင္ေျပာင္းခါနီးျဖစ္ေသာ ေဒါင့္ေဒးအိမ္နားက ျဖတ္လာ၏။ သက္၀င္ခါစ ေဒါင့္ေဒးက သူပုတံုးကိုတခ်က္ လႈပ္ယမ္းလိုက္၏။ ပုတံုးလႈယမ္းမႈက ပုရြက္ဆိတ္အား ကဲ့ရဲ့ေျပာဆိုရန္ ဆြဲေဆာင္လိုက္သလိုလို ျဖစ္လီ၏။ “ငရဲႀကီးလိုက္ေတပင္..။ တရိစၦာန္ျဖစ္ရစြာေတာင္ ၿခီးလက္မစံု၊ သနားဖို႔ေကာင္းလိုက္ေတပင္...။ ဇာေလာက္႐ုပ္ဆိုးလိုက္ေတ ဘ၀ေလးခ်င့္။ ငါက ထိုနားေဒနား ၿပီးလႊားႏိုင္ေရ။ ဧရာမႀကီးမားေရသစ္ပင္အျမင့္တိကို ၿပီးတက္ႏိုင္ေရ။ နင္ကား ေအမရြတ္ခြံေခ်ထဲမွာ ေထာင္က်က်လို႔ရာ။ ပုတံုးေခ်တခုတည္းရာ လႈပ္ႏိုင္ေရ။ ဘ၀ငရဲဆိုစြာ ယင္းခ်င့္ရာမနားေယ..။” ဟု ပုရြက္ဆိတ္ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ ေျပာလိုက္၏။ ေဒါင့္ေဒးမွာ ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ၾကား႐ုံေလာက္ရာ နားေထာင္နီလိုက္ရ၏။


    သံုးေလးရက္ၾကာေသာေနာက္မွာ ပုရြက္ဆိတ္ ေနာက္တေခါက္ အနားကျဖတ္လာေသာအခါ မရြတ္ခြံပိုးအိမ္အခြံတခုတည္းရာ ေဟာင္းေလာင္းတြိ႔ရ၏။ ပါတ္၀န္းက်င္းကိုတခ်က္ သိုင္း၀ိုင္းၾကည့္လိုက္၏။ ဇာနားေရာက္လားခေလ ေဒါင့္ေဒတေကာင္း.... စိတ္မွာရည္ရြက္လိုက္၏။ အလြန္လွပေသာ ေရာင္စံုအျပည့္နန္႔ လိပ္ျပာေတာင္ပန္ခပ္နီေသာ အရိပ္ႀကီးတခု က်လာသည္ကို အလန္႔တႀကီးတြိ႔လိုက္ရ၏။ လိပ္ျပာက ”တခ်က္ ၾကည့္စမ္..!..!..! အေဆြသနားေရ ေဒါင့္ေဒးသူငယ္ခ်င္းပါရာ...။ လ်င္ျမန္သြက္လက္ေတ အေဆြၿခီေခ်ာင္းတိ ခြန္အားဟိသေလာက္ က်ႏႈပ္ကိုမွီေအာင္ လိုက္ၿပီးၾကည့္ပလင္..။ က်ႏႈပ္ေျပာေရစကားေခ်တိကို နားေထာင္ခ်င္ေက က်ႏႈပ္ကိုမွီေအာင္ ခ်ိတ္တက္ပါလတ္...အေဆြ..။“ ဟု ေျပာယင္း ေဆာင္းဦးေပါက္ လီေျပလီညႇင္းထဲ ပ်ံတက္လားလီ၏။


    ”႐ုပ္သြင္ျပင္တိေရ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္စီတတ္၏“

    ဘာသာျပန္
    ခိုင္ျမသိန္း (ေခ်ာင္းသာႀကီး)
    ၂၈၊ ၀၉၊ ၂၀၁၀
    Posted by at
    Labels:

    စကားစာပီ တည္တံ့စီ

    စကားစာပီ တည္တံ့စီ

    ရခိုင္စာသည္...............ငါ႐ို႔စာ။
    ရခိုင္စကားသည္...........ငါ႐ို႔စကား။
    ရခိုင္စာကို..................ခ်စ္ပါ။
    ရခိုင္စကားကို..............ျမတ္ႏိုးပါ။
    စာပီျမင့္မွ..................လူမ်ိဳးျမင့္မည္။
    စာပီျမင့္မွ.................အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ ျမင့္မည္
    Posted by at
    Labels:

    Monday, October 18, 2010

    ၀ရာဇ္ေၿမသာေရးနာေရးအသင္း( မေလးရွား)ဖြဲ ့စည္းၿခင္း


     ၀ရာဇ္းေၿမ သာေရး၊နာေရး အသင္း(မေလးရွား)ဖြဲ ့စည္းၿခင္း

    ၁၇။၁၀။၁၀
        မေလးရွားနိဳင္ငံ တြင္ေရာက္ရွိေနေသာ ပုဏၰားကၽႊန္းၿမိဳနယ္ ဦးရာဇ္ေတာ္ ကၽႊန္းပတ္၀န္းက်င္ေက်းရြာ မ်ားမွ လူငယ္မ်ားစုရုံး ၿပီး ၀ရစ္ေၿမသာေရးနာေရး အသင္း (မေလးရွား) ကို ယေန ့တြင္အေသာကရာမ ေက်ာင္း ပူေခ်ာင္း တြင္ ေအာင္ၿမင္စြာက်င္းပ ဖြဲ ့စည္းခဲသည္။
     သမာပတိ အၿဖစ္ နတ္ဆိပ္ရြြာ မွ ကိုေက်ာ္ေဌး မွေဆာင္ရြက္ၿပီး အစည္အေ၀းသို စိတ္ပါ၀င္စား သည္လူငယ္ ၂၄ ေယာက္တက္ေရာက္ခဲပါသည္ သမာပတိ ကိုေက်ာ္ေဌး မွ အသင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္ မ်ားကို ရွင္းၿပပါသည္ ရဲးအဖမ္းအဆီး၊ က်မၼာေရး၊ အလုပ္အကိုင္ေကာင္းရရွိေရး ၊အသင္း ရန္ ဘံုေငြေကာက္ခံေရး ၊အသင္းေရရွည္တည္တန္းေအာင္ ထိမ္းသိမ္းနိဳင္ေရး ႏွင့္ အေရးၾကဳံပါက အဖြဲ ့မွေငြ စိုက္ထုပ္ ပံု မ်ားကိုေၿပာၾကာခဲးပါသည္၊ အသင္းသားမ်ားမွ လည္းအၿမင္သေဘာထားမ်ား ကို ေဆြးေႏြးကာ
    ၀ရာစ္ေၿမသာေရးနာေရးအသင္း(မေလးရွား) ကို ယာယီ ဖြဲ ့သည္းခဲးၾကပါသည္၊
      အသင္း၏ဥကၠဌ မွာ ကြ်ဲးထိုး ေက်းရြာ မွ ဆရာဦးဘေအာင္ ၿဖစ္ၿပီး အတြင္းေရးမွဴး မွာ နတ္ဆိပ္ေက်းရြာ မွ
    ကို ေက်ာ္ေဌး ဒုအတြင္းေရးမွဴး မွာတန္ခိုးရြာ မွ ကိုေမာင္၀င္း ဘဏ္တာေရးမွဴး မွာ တန္းစြယ္ ရြာမွ ေမာင္လံုး ေအာင္ ဒု ေက်ာ္ဇံေက်းရြာ မွ ကို ေအာင္ေက်ာ္သန္း ႏွင့္ စာရင္စစ္ ကို ေအာင္ဆန္း၀င္း ဒု ေက်ာ္၀င္းလွိဳင္ ၿမက္ေသာက္ရြာ ဗဟိုေကာ္မတီ ၁၀ ေယာက္ တိုၿဖင့္ဖြဲ ့စည္းခဲပါသည္။

    အသင္း၏ ရန္ဘုန္ေငြ ႏွင့္ လစဥ္ေၾကးမ်ား ကို ၃၀။ ၁၂ ။၂၀၁၀ ေနာက္ဆံုးထားေကာက္ခံမည္ ဟု ဆံုးၿဖတ္ခဲၾကပါသည္ ယင္းသို ့ေကာက္ခံရာတြင္ နယ္ေၿမ ကိုယ္စားလွယ္ မွတဆင့္ထည္၀င္ ရမည္ဟု ပါရွိပါသည္ အသင္း ၀င္ေၾကးမွာ RM ၅၀ လစဥ္ေၾကး RM ၁၀ ၿဖစ္ပါသည္  ယခု ယာယီ ေကာ္မတီ မွ
    တရုတ္ ႏွစ္ကူး အလုပ္ပိတ္ရက္မ်ား တြင္ အားလံုးပါ၀င္နိဳင္မည္ အစည္အေ၀းတစ္ရပ္ က်င္းပကာ ခိုင္မာ က်စ္လစ္စြာဖြဲ ့စည္းသြားမည္ဟုဆံုးၿဖတ္ခဲပါသည္။

    ခိုင္မင္းထြန္း

    ၀ရာဇ္ေၿမ
    Posted by at
    Labels:

    Saturday, October 16, 2010

    UNHCR-Malaysia ၏ နားလွည့္ ပါး႐ိုက္ လုပ္ရပ္မ်ား

    ယခင္စာရြက္ေနာက္မ်က္ႏွာယခုစာရြက္ေရွ႕မ်က္ႏွာ
    အထက္ပါ UNHCR-Malaysia အေထာက္အထား စာရြက္မ်ားမွ ယခင္ စာရြက္ ဆိုသည္မွာ ယခင္က တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳး အမ်ားစုအား ေပးေသာ စာရြက္ႏွင့္ ယခု စာရြက္ဆိုသည္မွာ ေနာက္ပိုင္း ရခိုင္ႏွင့္ ဗမာ လူမ်ိဳးမ်ားအား ေပးေသာစာရြက္တို႕ ကြာျခားပံုကို ယွဥ္တြဲ ေဖာ္ျပ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ (အမဲလိုင္းမ်ားႏွင့္ဖ်က္ထားျခင္းႏွင့္ Ref နံပါတ္မ်ား သုညႏွင့္ အစား ထိုးထားျခင္းမွာ စာရြက္ပိုင္ရွင္၏ လံုျခံဳေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။)
    ယခင္ တိုင္းရင္းသား အမ်ားစုကိုသာ UNHCR-Malaysia မွတ္ပံုတင္ ျပဳလုပ္ ေပးေသာ အခ်ိန္က 354-00C00000 ႏွင့္ 791-00C00000 ဟူ၍ Registration Number ႏွစ္ခုသာ ရွိသည္။ ယခု ဗမာႏွင့္ ရခိုင္ လူမ်ိဳးမ်ားအား UNHCR-Malaysia မွတ္ပံုတင္ လုပ္ေပးမည္ဟု သတင္း ထြက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းမွသာ HCRKL0000-00 စသည့္ UNHCR-Malaysia ၏ လုပ္ငန္းစဥ္ (interview process) အတြင္း မပါ၀င္သည့္ နံပါတ္မ်ားႏွင့္သာ ထုတ္ေပးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။

    (Mg Aung from Myanmar is scheduled for a registration interview on 00.00.0000.) ဟု ယခု စာရြက္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ယခင္က မွတ္ပံုတင္ စာရြက္ေပးသည္ႏွင့္ အတူ ရက္ခ်ိန္း ကဒ္ျပား တခုကို စာရြက္ႏွင့္ တပါတည္း ေပးပါသည္။ ယခု စာရြက္ေပးသည့္ အခါ ရက္ခ်ိန္း ကဒ္ျပား မပါေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ဗမာမ်ားအား ထုတ္ေပးေသာ စာရြက္သည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ေပးေသာ မွတ္ပံုတင္ စာရြက္မဟုတ္ဘဲ မွတ္ပံုတင္ စာရြက္ရရန္ အတြက္ ထပ္မ ံေျဖဆိုရအံုးမည္ ျဖစ္ပါသည္။

    ယခင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ေပးေသာ စာရြက္၏ ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္ မေလးဘာသာ စကားျဖင့္ ေရးသား ထားေသာ္လည္း ယခု စာရြက္တြင္ မည္သို႔မွ် ေရးမထားပါ။ မေရးထားသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ စဥ္းစားမိသမွ် တခုသာ ရွိပါသည္။ Printer ေဆးကုန္မည္ စိုးေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။

    မေလးရွားႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာရွိ NGO မ်ားမွ UNHCR-Malaysia သည္ စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ ရွိေသာ ျမန္မာျပည္မွ လာသည့္ ဒုကၡသည္ခ်င္း အတူတူ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ခြဲျခား ဆက္ဆံမႈမ်ား ရွိသည္ဟု ဖိအားေပး ေျပာၾကားလာျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ UNHCR-Malaysia သည္ ရခုိင္ႏွင့္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားအား မွတ္ပံုတင္ေပးမည္ဟု သတင္းလႊင့္ခဲ့သည္။ တကယ္တမ္း ထုတ္ေပးသည့္ အခါ အထက္ပါအတိုင္း ကြဲျပားကာ အရပ္စကားႏွင ့္ေျပာရလွ်င္ ေသာက္တလြဲ ျဖစ္ေနပါသည္။ ဗံုးေပါလေအာကို ထုတ္ေပးခဲ့ပါသည္။ အီးကုန္း စကၠဴေပၚတြင္ UNHCR-Malaysia တံဆိပ္တံုး ထုကာ ထုတ္ေပးသည္ႏွင့္မျခား ပစ္စလတ္ခတ္သာ ျဖစ္ပါသည္။ မေလးရွား ႏိုင္ငံအတြင္း UNHCR-Malaysia ၏ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ်ားကို ၾကားသိ ျမင္ေတြ႔ ေနရေသာ စာေရးသူ၏အေတြ႕အၾကံဳအရ ရခိုင္ႏွင့္ ဗမာမ်ားအား ေပးေသာ စာရြက္မ်ား၏ ၉၀% ေက်ာ္သည္ reject ျဖစ္မည္မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲ ေသခ်ာပါသည္။

    354-00C00000 ႏွင့္ 791-00C00000 နံပါတ္မ်ားႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ စာရြက္ လက္၀ယ္ရွိေသာ ဗမာမ်ားသည္ အင္တာဗ်ဴးေျဖဆိုမည့္ ရက္ခ်ိန္းေန႔ ရက္မ်ားတြင္ မည့္သည့္ေမးခြန္းမ်ားကိုမွ် ေျဖဆိုရျခင္းမရွိဘဲ ၆-လ၊ ၁-ႏွစ္ ျပန္လည္၍ ထပ္ခါထပ္ခါ ရက္ခ်ိန္းေပးခံရသည္မွာ အေျမာက္အမ်ားရွိပါသည္။ ကံအေၾကာင္းမလွလွ်င္ ထိုအေတာအတြင္း၌ပင္ reject ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။

    အဖမ္းခံရလွ်င္ ျပစရာေလးတခုရွိတာေပါ့ ဆိုသည့္စကားကို စာေရးသူျပန္လည္တုန္႕ျပန္ပါမည္။ ယခင္စာရြက္ကိုင္ထားျပီး ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းတြင္ အခ်ဳပ္ခံေနရသည့္ပို႕စ္တပုဒ္ စာေရးသူတင္ဖူးပါသည္။ ထိုကဲ့သို႕ေသာသူမ်ိဳး အမ်ားအျပားရွိပါသည္။ သို႕ဆိုလွ်င္ ယခုအီးကုန္းစကၠဴပမာ ထုတ္ေပးေသာစာရြက္ႏွင့္ အဖမ္းခံရမည္ဆိုပါလွ်င္ “ေနေပေတာ့……….မစဥ္းစားနဲ႕ ေနေပေတာ့………..”

    UNHCR-Malaysia သည္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးခြဲျခားမႈမ်ား၊ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား၊ UNHCR-Malaysia ႐ံုးအတြင္း သက္ေသျပ၍မရႏိုင္သည့္ လာဘ္စားမႈမ်ားကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဆက္လက္က်ဴးလြန္လ်က္ရွိပါသည္။ UNHCR-Malaysia ႐ံုးအတြင္းသို႕ လာဘ္စားမႈမ်ား၊ ႐ိုင္းျပစြာဆက္ဆံမႈမ်ားကုိ သက္ေသျပစရာျဖစ္လာမည့္ ကင္မရာ၊ အသံဖမ္းစက္၊ ဖုန္း မည္သည့္အရာမွ် ယူသြားခြင့္မရွိပါ။ (သက္ေသျပစရာမရွိက အမွန္တရားမဟုတ္ပါဟု ဆိုေသာ္ စာဖတ္သူကိုးကြယ္သည့္ မည္သည့္ဘာသာမွမဆို ဘုရားသခင္တကယ္ရွိပါသည္ဆိုသည္ကို သက္ေသျပ၍ရႏိုင္ပါမည္လားဟု စာေရးသူ ျပန္ေမးပါမည္။)

    အခ်ဳပ္ ဆိုရေသာ္ UNHCR-Malaysia ၏ ယခု ထုတ္ေပးေသာ စာရြက္မ်ားသည္ ဒုကၡသည္မ်ား အေပၚ မည္သည့္ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈမွ် ရွိမည္ မဟုတ္ဘဲ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ဒုကၡသည္မ်ားကို ခုတံုးလုပ္ျပီး စီးပြားရွာေနေသာ သူမ်ားအတြက္သာ ေသလွ်င္ ျမွဳပ္မည့္ တြင္းထဲသို႕ ေျမၾကီးဖို႔ ရမည္ေနရာတြင္ ေရႊဖို႔၍ ရႏိုင္သည္ အထိ ခ်မ္းသာလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေပးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ (မိမိ လူမ်ိဳး တိုးတက္ ေကာင္းစားေရး အတြက္ အားတက္ သေရာ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ခၽြင္းခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။)

    အဂၤလိပ္ ဘာသာသို႔ ျပန္ဆို ေရးသားျပီး သက္ဆိုင္သည့္ ေနရာမ်ားမွ သိရွိေစရန္ ကူညီမည္ ဆိုပါက အထူး ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ပို႔စ္ႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး ေ၀ဖန္ အၾကံျပဳမႈမ်ားႏွင့္ UNHCR-Malaysia ႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ အေတြ႔အၾကံဳ ရွိပါက ကြန္မန္႕တြင္ ေရးသား ေပးခဲ့ေစ လိုပါသည္။

    ေမာင္ပါလ
    Posted by at
    Labels:

    Wednesday, October 13, 2010

    ရခိုင္ေရဒီယို အိမ္မက္ေခ် လာပါဖီ

    ရခိုင္လူမ်ိဳးအတြက္ရခိုင္ေရဒီယို ထုပ္လြင္ဖိုလိုအပ္



    ေရဒီယို ေရ လူတန္စားတိုင္းနားေထာင္ လိုရေရဆိုစာ အားလံုးအသိပါရာ ေနရာေဒသမရြီ ရခိုင္သားတိုင္ကို အမ်ိဳးသား
    စိတ္ဓါတ္နိဳးၾကားစီဖို သြီးစည္းညီညြတ္ ဖို ့နန္ ရခိုင္သားတိုင္း သိသင့္ေရ ရခိုင္သမိုင္းဇာရာ ၀င္ကို မီးေမာင္းထိုးၿပလို
    အလြယ္ကူဆံုးနည္းပါရာ ယခုထုပ္လြင္နီေရ ၿပည္တြင္းၾအာဇာခံ ေရဒီယို က ရခိုင္ စကား မိန္နစ္ အနည္းအငယ္ နန္ ၿပည္ပ သတင္းဌာန တီကထုပ္လြင္ေရ ၁၅ မိန္နစ္ တီစာ ရခိုင္ၿပည္နန္ ရခိုင္လူမ်ိဳးအတြက္ အနာဂတ္ မထြန္းေတာက္ နိဳင္ပါ ရခိုင္သား ကိုယ္ပိုင္ ေရဒီယို အသံထုပ္လြင့္ခ်က္ ရွိမွရာ တစ္မ်ိဳးသားလံုးေမ်ာ္လင္းခ်က္ စည္းရုံးေရး နန္လြတ္လပ္ေရးကို အိမ္မက္မက္လို ရပါဖို ့ၿပည္ပ ေရာက္မ်ိဳးခ်စ္ၿပည္ခ်စ္ ရခိုင္ငယ္မ်ား ရခိုင္ေရဒီယို ထုပ္လြင့္ ၿဖစ္ေၿမာက္ေရး ပထမ အေရးၾကီးကိစၥ အနီနန္ေဆြးေႏြးဇီခ်င္ပါေရ
    လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအတြက္ ဘာသာ စကား စာေပ ယိုင္ေက်းမွဴ ရာဇ၀င္ ဒေလ့စရိုက္ တီကို လီလိွုင္ထက္က ထုပ္လြင့္ ေၿပာဖို အခ်ိန္ေက်ာ္ နီပါဗ်ာလ္ အင္တာနက္ ကို ရခိုင္လူမ်ိဳး အားလံုး ၀င္ေရာက္မၾကည္နိဳင္ပါ tv မၾကည္နိဳင္ပါ ေရဒီယို ကေတာ မတိုးတက္သိေရ အကၽႊန္ရုိၿပည္ အတြက္ လူတိုင္းနားေထာင္လို အဆင္ေၿပပါေၾကာင္း တင္ၿပအၾကံၿပဳပါေရ ၊

    ရခိုင္ၿပည္သားအားလံုး က်မၼာပါဇီ

    ခိုင္မင္းထြန္း
    Posted by at
    Labels:

    ရခိုင္သားတီသိထား သင့္ေရ လူလိမ္ နိဳင္ငံေရးဖြတ္က်ား NCGUB ၏လုပ္ရပ္


    ဦးဟန္ေယာင္ေ၀ႏွင့္ NCGUB ၀န္ႀကီးအခ်ဳိ႕ရခိုင္ၿပည္ ကို ကုလား လက္ထဲး ကိုေရာင္းစားမည္ဟုသိရ
                                                                         ရက္စြဲ႕ ေအာက္တိုဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၀
    သမိုင္းစဥ္လာတေလွ်ာက္ ေလ့လာဆန္းစစ္လွ်င္ ရခုိင္ရို႕၏သမိုင္းမွတ္တမ္းရို႕မွာ “ရိုဟင္ဂ်ာ” လူမ်ဳိးဟူေသာ အသံုးအႏႈံးျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ခမႈ စိုးစဥ္မွ်မဟိခပါ။ ယင္းအျပင္ ရခုိင္ျပည္ကို ကိုလိုနီျပဳအုပ္ ခ်ဳပ္ခေရ အိဂၤလိပ္ရို႕၏ အလြန္တိက်ေရ ေဂဇက္မွတ္တမ္းရို႕မွာေလး ယင္းႏွာေမကို ထည့္သြင္းမွတ္ တမ္းတင္ထားျခင္း အလ်ဥ္မဟိပါ။ ၿဗိတိသွ်ေဂဇက္တီယာ Gazetteers မွတ္တမ္းရို႕တြင္ Arakanese Muslim ဟူ၍ မွတ္တမ္းတင္ ပါဟိသူရို႕ေရ ကိုးကြယ္ယံုၾကည့္မႈကလြဲ၍ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံ၊ ဘာသာစကားရို႕၌ ရခုိင္လူမ်ဳိးႏွင့္ တူညီကတ္ပါေရ။ ၄င္းရို႕ေရ ရခိုင္မင္းရို႕လက္ထက္ကပင္ ေဒသတြင္းအျပန္အလွန္ဆက္ဆံ ရီးတိေၾကာင့္ ရခုိင္ေဒသသို႕ ေရာက္ဟိအၿခီစိုက္နီထိုင္ခကတ္သူတိ ၿဖဳိက္ကတ္ေတအတြက္နန္႕ နီထိုင္မႈသက္ တမ္း ၾကာရွည္လာစြာနန္႕အမွ် ဘဂၤလီဘာသာစကား ေျပာဆိုျခင္းအလ်ဥ္းမဟိေသာ ရခုိင္ေဒသတြင္ ၄င္းရို႕လည္း ဘဂၤလီစဘာသာစကား လံုး၀မေျပာတတ္ကတ္ပါ။
    ၁၉၅၉-ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလထဲမွာ ဦးႏု ရခုိင္ျပည္သို႕ မဲဆြယ္ဖို႕ေရာက္လာေရအခါ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕နယ္၌ မဲဆြယ္စည္းရံုးရီးတရား ေဟာေျပာခစဥ္က ”သန္႕ရွင္းသာ အႏိုင္ရခဲ့ရင္ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးလို႕ သတ္မွတ္ေပးမယ္ ျမန္မာ့အသံက တိုင္းရင္းသားအစီအစဥ္ေတြမွာ ရိုဟင္ဂ်ာဘာသာနဲ႕ အသံလြင့္ေပးမယ္လို႕“ ဂတိပီးခေရ။ အမတ္နီရာ သံုးနီရာရဖို႕အတြက္ အာဏာရူးခေရဦးႏုေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုေရ နာေမ ေပၚေပါက္လာစြာၿဖဳိက္ ေတ။
    က်ကန္းငွက္ ေညာင္သီးကိုစားလို႕ တိုက္နံရံမွာ ခ်ီးယိုပစ္ခစြာေရ ေလာေလာဆယ္မွာ အေရးမႀကီးလို႕ ထင္ရေကေလး ယင္းေညာင္ပင္ႀကီးလာမွ ျပသနာတက္ရစြာမ်ဳိး အကၽႊန္ရို႕ ႀကဳံနီကတ္ရေရ။ အမ်ားစုက အေဆာက္အဦး မပ်က္စီးဖို႕ ေညာင္ပင္ကို ခြပ္ပစ္ခ်င္ေကေလး အခ်ဳိ႕က ေညာင္ပင္၏ ထည္၀ါမႈနန္႕ အရိပ္အာ၀ါသကို အပ်က္အစီး မခံႏိုင္ၿဖဳိက္နီကတ္ေတ။
    ”ရိုဟင္ဂ်ာ“လူမ်ဳိးလို႕ ကမၻာက အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကဳိးစား အေတျပဳနီ ကတ္သူတိေရ သူရို႕၏ ကိုက်ဳိးအတြက္ အျမတ္ထုတ္နီကက္စြာရာၿဖဳိက္ေတ။ ယင္းအထဲမွာ ဟန္ေယာင္ေ၀နန္႕ NCGUB က ႏိုင္ငံရီးကိုလုပ္စားနီကတ္ေတ လူတစုေလးပါ၀င္ကတ္ေတ။ ဟန္ေယာင္ေ၀ႏွင့္ အေပါင္းပါတ စုရို႕ေရ ျမန္မာျပည္သူကို အေၾကာင္းျပဳပနာ ႏိုင္ငံတကာမွ ငီြေၾကးတိေတာင္းခံပနာ လုပ္စားလာကတ္စြာ အဂုဆိုေက ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္လာခယာၿဖဳိက္ေတ။ ယေကေလ့ အခုအခ်ိန္ထိ စစ္အစိုးရကိုဆန္႕က်င္ေရ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တိဆိုလို႕ မယ္မယ္ရရ တစိုးတစဥ္းမွ် မတြိဟိရေရအတြက္တာနန္႕ ျမန္မာဒီမိုကေရစီ ရဟိရီးအတြက္ ေထာက္ပံ့နီကတ္ေတ ႏိုင္ငံတကာ အလွဴသွ်င္တိက အခုအခါ ရပ္တန္႕ လိုက္ယၿဖဳိက္ ေၾကာင့္သိဟိရေရ။ NCGUB ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ညြန္႕ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႕ကိုေလး ႏိုင္ငံတကာမွ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ဆယ္ေက်ာ္ ေထာက္ပံ့ခေကေလး မယ္မယ္ရရ ႏိုင္ငံရီးလႈပ္ရွားမႈဆိုလို႕ တခုေလး လက္ဆုတ္ လက္ကိုင္ မျပႏိုင္ေရအတြက္ အခုအခါ ေထာက္ပံ့ေၾကးငီြတိ ျဖတ္ေတာက္လိုက္ယာၿဖဳိက္ေၾကာင္း သိဟိရေရ။
    ေယဇူးနန္႕ ဟန္ေယာင္ေ၀နန္႕ NCGUB က ၀န္ႀကီးအခ်ဳိ႕ေရ အႀကံကုန္လို႕ ဂဠဳံဆားခ်က္ဆိုေရပိုင္ မၾကာသိမ့္ခင္က ေဆာ္ဒီႏိုင္ငံသို႕လားပနာ ငြီေၾကးအလွဴလားခံေၾကာင္း သိရပါေရ။ အလွဴပီးဖို႕ ပုဂၢဳိတိကေလး အလကားေတာ့ခါ ပီးဖို႕မဟုတ္။ တခုခုေတာ့ ေတာင္းဆိုကတ္လိမ့္ေမ။ ေဆာ္ဒီႏိုင္ငံေရ သူရို႕မြတ္စလင္ ႏိုင္ငံျပန္ပြါးရီးအတြက္ ငြီေၾကးအေျမာက္အမ်ားကိုသံုးေစြးပနာ လုပ္ေဆာင္နီကတ္စြာကို လူတိုင္းအသိ ပင္ၿဖဳိက္ပါေရ အဂုေလး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟိ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ရီး အေဆာက္အဦး ၿပဳိပ်က္လားေရ နီရာအနားမွာ ကုလားဗလီေဆာက္ဖို႕အတြက္ ေဆာ္ဒီႏို္င္ငံက ငြီေၾကးသန္းရာနန္႕ခ်ီပနာ အကုန္အက်ခံပနာ ေဆာက္ဖို႕လို႕ သိရပါေရ။ အဂုေလး ေဆာ္ဒီႏို္င္ငံက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံတခု ေပၚထြန္းလာဖို႕ အတြက္ ဟန္ေယာင္ေ၀နန္႕ NCGUB က ၀န္ႀကီးအခ်ဳိ႕ကို ငြီေၾကး အေျမာက္အမ်ားပီးလို႕ လုပ္ခုိင္းဟန္တူေရ။ ေယနန္႕ အေမရိကန္လြတ္ေတာ္အမတ္အခ်ဳိ႕နန္႕ နီးစပ္မႈဟိေရ NCGUB ၀န္ၾကီးအခ်ဳိ႕က အေမရိကန္ ကြန္ကရက္အမတ္ကိုေပါင္းပနာ ”ရိုဟင္ဂ်ာ“ကို ရခုိင္ျပည္ကတိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳပီးဖို႕ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တြန္းအားပီးေရ စာတန္းတေစာင္ကို အေမရိကန္ လြတ္ေတာ္မွာ တင္သြင္းခိုင္းစြာျဖစ္ေတ။
    ေအၿဖဳိက္မ်ဳိးေရ ၁၉၉၂-ခုႏွစ္ကတခါ ျဖဳိက္ခဖူးပါေရ။ ကိုက်ဳိးရွာ ေက်ာင္းသားအေယာင္ေဆာင္ လူတစုက န၀တစစ္အစိုးရကိုတိုက္ဖို႕ ငြီေၾကးလိုေရလို႕အေၾကာင္းျပပနာ ၁၉၉၂-ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၇ ရက္နိ႕ေစြးနန္႕ ABSDF (ဗဟို)၏ သုေတသနဌာနက စာမ်က္ႏွာ ၄၉ မ်က္ႏွာပါေရ ရိုဟင္ဂ်ာသမိုင္းနန္႕ ပတ္သက္ေတ စာတမ္းလိမ္တေစာင္ကို ထုတ္ျပန္ခဖူးပါေရ။ ယင္းစာတမ္းကို ထုတ္ျပန္ခေရအတြက္ (ABSDF)အဖြဲ႕ေရ ေဒၚလာတသန္းေက်ာ္ရဟိေၾကာင္း ယင္းအခ်ိန္က (ABSDF)မွာ အလုပ္အမွဴေဆာင္ ဗဟိုေကာ္မီတီအဖြဲ႕၀င္ တဦးျဖစ္ခေရ ရခုိင္ေက်ာင္းသားေဟာင္းတေယာက္၏ မွတ္တမ္းမွာတြိရပါေရ။
    ေယနန္႕ ဦးဟန္ေယာင္ေ၀နန္႕ NCGUB ၀န္ႀကီးအခ်ဳိ႕ကို အသိပီးခ်င္စြာက အကၽႊန္ရို႕ အဖိုးအဖီး တိပိုင္ဆိုင္ခေရ ရခုိင္ျပည္ဧရိယာကို တလက္မခန္႕မွ် ေဖ့ထုတ္ပီးဖိို႕မဟုတ္။ ေဖ့ထုတ္ယူဖို႕ႀကဳိးစားလာ သူမွန္သမွ်ကိုေလး အကၽႊန္ရို႕ ရခုိင္တမ်ဳိးသားလံုး၏ရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ဖို႕ၿဖဳိက္ေၾကာင္း အသိပီးလိုက္ပါေရ။ ရခိုင္ျပည္နန္႕ ရခိုင္လူမ်ဳိးကို အသံုးခ်ပနာ လုပ္စားနီကတ္ေတ ႏိုင္ငံရီးလုပ္စား ဦးဟန္ေယာင္ေ၀နန္႕ NCGUB က ၀န္ၾကီးအခ်ဳိ႕အား အေလးအနက္ အသိပီး ေတာင္းဆိုအပ္ပါေရ။ 

    ခိုင္ဘခင္                                 

    Posted by at
    Labels:

    ဝီးလားလို႔မၿဖစ္ 12.DAT

    Posted by at
    Labels:

    ရိုးေတာင္ထိပ္သို႔ ဓါးမမိုးစီခ်င္

    Posted by at
    Labels:

    Monday, October 11, 2010

    မေလးရွား ကလန္းပရိေဘာဂစက္ရုံ goldbreeze coporation တြင္ၿမန္မာ အပါအ၀င္ အလုပ္သမား ၄၀၀ေက်ာ္ အလုပ္မဆင္ဘဲးဆႏၵၿပ

                      ၿမန္မာ အပါအ၀င္ နိဳင္ငံၿခားအလုပ္သမား ကိုၿဖစ္သလိုထားသည္ အလုပ္သမားတန္းလွ်ား

    မေလးရွားနိုင္ငံ သိုအလုပ္လာေရာက္လုပ္ကိုင္ သည္ ၿမန္မာအပါအ၀င္ နိဳင္ငံၿခား အလုပ္သမား မ်ားကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေခါင္ကုန္ၿဖတ္ လုပ္အားခ လစာေငြ ကို ရက္အေပါင္တစ္လထားကာ အခ်ိန္ပို ဆင္သည္ လုပ္အားခမရ ဘဲး တစ္လကို ရင္ဂစ္ ၆၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရရွိ ပါသည္ သတ္မွတ္ အလုပ္ခ်ိန္ ထက္ေလးနာရီ အခ်ိန္ပို ကို အလုပ္ရွင္မွ မေပးသည္အတြက္ ကလန္းရွိ goldbreeze coporation ပရိေဘာဂစက္ရုံတြင္ အလုပ္သမားမ်ားက အလုပ္မဆင္းဘဲး ဆႏၵၿပ ေနပါသည္
        အလုပ္သမား လူငယ္တစ္ဦးမွ ကၽႊန္ေတာ္တို တစ္ရက္ကို ၁၂ နာရီ အလုပ္ လုပ္ရပါတယ္ ot မရသည္အၿပင္  ပံုမွန္လစာ ကိုလည္ သူတိုေပခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေပးတယ္ အလုပ္ကမတရား ခိုင္းၿပီး လစာ က်ေတာ မေပးခ်င္ဘူး မေန ့ကစၿပီးမဆင္တာ အခု သူတိုကၽႊန္ေတာ္တို ေနတဲ့ အေဆာင္ေတြ ကို ေရ၊ မီး ၿပတ္လိုက္ ၿပီး တအား ညစ္ပတ္တာဘဲးဗ်ာ ေနာက္ဘာၿဖစ္လာ မလည္မသိဘူး  ဟု ေၿပာဆိုသြားပါသည္၊
       ယခုစက္ရုံတြင္ ၿမန္မာ လူမ်ိဳး ၄၀ေက်ာ္ ႏွင့္ နီေပါ ဘင္ဂလား အလုပ္သမားမ်ား လုပ္ကိုင္လွ်က္ ရွိပါသည္
    မေလးရွားတြင္ နိဳင္ငံၿခားသားမ်ားကို သူေဌး မ်ားက အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ႏွင့္လုပ္အားခမ်ားကို ေခါင္ကုန္ၿဖတ္ ကာ ရွိေနသည္ကို မေလးရွား အစိုးရမွ တစံုတရာ စီစစ္အေရမယူသည့္အၿပင္ ဆႏၵၿပ အလုပ္သမား ေတြ ကို မိခင္နိဳင္ငံ သိုၿပန္ပို ့ေလ့ရွိပါသည္။
    Posted by at

    Saturday, October 9, 2010

    ေဒးဝန္းၾကီး ေအာင္ေက်ာ္ရႊီ

    ေဒးဝန္းၾကီး ေအာင္ေက်ာ္ရႊီ


    ထိန္လင္း(ဘဝတကၠသိုလ္)
    ေအဒီ ၁၈၂၆ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚရီလ(၂၆)ရက္ေန႕တြင္ ရခုိင္သည္ အဂၤလိပ္တို႕ လက္ေအာက္သို႕ က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ဤေခတ္တြင္ “မင္းသားၾကီးေရႊဘန္း” “ေဒးဝန္းေအာင္ေက်ာ္ရႊီ” “ကင္းဆရာေတာ္” “ဝါးေက်ာင္းဆရာေတာ္” “ရြာေခ်ာင္းၾကီးဦးေမာင္သာေအာင္” “တန္ခိုးဆရာထြန္း” စေသာ ျပည္ေက်ာ္စာ ေပပညာရွင္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ့သည္။

    ေဒးဝန္းေအာင္ေက်ာ္ရႊီသည္ ဤေခတ္တြင္ ေပၚထြန္းခဲ့ေသာ စာဆိုတဦးျဖစ္သလို ေတာ္လွန္းေရး သမားတဦး လည္းျဖစ္ေပသည္။ ေဒဝျမိဳ႕စားေအာင္ေက်ာ္ရႊီသည္ ျဗိတိသွ်တို႕အား စတင္ေတာ္လွန္ရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ရခုိင့္အာဇာနည္တဦးျဖစ္သည္။

    ေဒးဝန္းၾကီးသည္ ျဗိတိသွ်တုိ႕အား စာေပျဖင့္တနည္း၊ လက္ရံုးျဖင့္တဖံု ေတာ္လွန္ခဲ့သည္။

    ျဗိတိသွ်လက္ေအာက္သို႕ က်ေရာက္ျပီး တႏွစ္အၾကာ ၁၈၂၇-ခုႏွစ္တြင္ ရခုိင္တို႕သည္ ျဗိတိသွ်တုိ႕အား စတင္ ေတာ္လွန္ခဲ့သည္။ မသမာသူသစၥာေဖါက္တို႕ေၾကာင့္ ေဒးဝန္းၾကီးမွာ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႕၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံသြားခဲ့ရသည္။ ေထာင္(၁၄)ႏွစ္ အျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ တျပည္တႏုိင္ငံသို႕ အပို႕ခံခဲ့ရသည္။ “ကာလိတေထာင္”၌ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရခ်ိန္တို႕တြင္ ေဒးဝန္းၾကီးသည္ မိမိ၏ခံယူခ်က္ ခံစားခ်က္မ်ားကို ရတုကဗ်ာမ်ားျဖင့္ ဖြင့္ဟေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္။

    ေဒးဝန္းေအာင္ေက်ာ္ရႊီ၏ ေမာ္ကြန္းဝင္ရတုတြင္ ပညာႏွင့္ဥာဏ္၊ သတိတို႕ကို ေပါင္းစပ္ျပီး တာဝန္သိမႈ၊ သစၥာရွိမႈတို႕ျဖင့္ အသက္ကို ပဓာနမထားဘဲ တုိက္ပြဲဝင္ၾကမွသာ မိမိတို႕ႏုိင္ငံကို နယ္ခ်ဲ႕လက္မွ လြတ္မည္ျဖစ္ ေၾကာင္း ေရးစပ္ခဲ့သည္။ “သူ႕ကၽြန္မခံ” ဟူေသာ ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္အလံကို လႊင့္ထူျပခဲ့သည္။

    “ပညာႏွင့္ဥာဏ္၊ သင့္စြာဖန္၍၊ တာဝန္မပ်က္၊ သစၥာ ရြက္လ်က္၊ အသက္ကိုလွီး၊ သြီးေခ်ာင္းစီးမွ၊ အျပီးၾက့ံခုိင္၊ ႏုိင္ငံတိုင္းျမိဳ႕၊ အစို႕စို႕ႏွင့္ ကိုယ့္ျမိဳ႕ကိုယ့္ျပည္၊ ကိုယ့္ဌာေနကို၊ ရမည္မုခ်၊ ဤေလာကသည္၊ ေအာက္က်မခံ ခ်င္ေသာေၾကာင့္” ဟူ၍ ေရးဖြဲ႕ခဲ့သည္။

    ေဒးဝန္းၾကီး၏ ဘဝသမိုင္းဟုဆုိရမည့္“ရႊန္းလိုက္ရတု”မွာ စာဆုိ၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္အံလွစ္ျပေနသည္ဟု ဆိုရမည္သာျဖစ္သည္။ မိမိအား အက်ဥ္းက်ေအာင္ မတရား သက္ေသျပၾကသည့္ ေတာ္လွန္ေရး၏ သစၥာေဖာက္မ်ားအား စာဆုိရွင္သည္ ဤသို႕ပင္ ေရးသားခဲ့သည္။

    “မိယုတ္မာ ဘမဲ့သား၊ ေနာင္သံသရာ၊ ခံဘုိ႕ရာကို၊ ဆံျဖဴလႊာ မေထြးျငားဘဲ၊ သမုိက္မ်ားဒိဌိေတြ၊ ရံုးလွ်င္ဆိုမႈ၊ ကၽြႏု္ပ္ျပဳ၍၊ တေယာက္တစုပင္တည္း”

    ေဒးဝန္းၾကီး၏ ရတုမ်ားတြင္ မိသားစုအိမ္အလြမ္း၊ ကိုယ့္တုိင္း ကိုယ့္ျပည္ တမ္းတမႈမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ထိခံစား ရေပသည္။

    “ေရွးသံသာကံေကာင္းက၊ ေကာင္းဆုယူသည္၊ အလွဴမသန္႕ခ၍၊ ကုိယ့္ဌာနနီတုိင္းရပ္ျမီ၊ ေက်ာင္းကန္ဘုရား၊ ေစတီမ်ားကို၊ ပါယ္ထားေနာက္ခုိင္းေပ၍” ဟူ၍ ဘာသာတရားကို အေလးထားယံုၾကည္စြာႏွင့္ ဆင္ျခင္ကာ တုိင္းျပည္ အေပၚလြမ္းစိတ္ကို ျဖည္ဆည္ခဲ့ေလသည္။

    လူ႕ေလာကတြင္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစရာႏွင့္ မေတြ႕ၾကံဳရသူဟူ၍ တဦးတေယာက္မွ် ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားသည္လည္း လူမ်ားထဲကလူပင္ ျဖစ္ၾကသည္။ လူပီပီလူ႕ဘဝရဲ႕ နိယာမအတုိင္း ဝမ္းနည္းခံစားစရာၾကံဳရသည့္အခါ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈျဖစ္ရမည္သာ ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ေတာ္လွန္ေရးသမား တုိ႕သည္ မိမိတုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ အသက္တေခ်ာင္းကို စေတးခံဖို႕ ဝန္မေလးသည့္အျပင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။

    ေဒးဝန္းၾကီးသည္ ေတာ္လွန္းေရးသမားတို႕၏ စံႏွင့္အညီ မိမိတုိင္းျပည္ မိမိလူမ်ဳိးအတြက္ စေတးခံရန္ အဆင္သင့္ရွိေနသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ႏွင့္မိသားစုကို လြမ္းဆြတ္ခဲ့ေသာ္ပါလည္း ေသမည္ကိုေတာ့ မေၾကာက္ပါခဲ့ေခ်။

    ေဒးဝန္းၾကီး၏ ရတုမ်ားတြင္ မိမိ၏ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ႏွင့္ ျပည္တမ္းအိမ္လြမ္းေသာ ေသာကေဝဒနာမ်ားကို ေတြ႕ရွိသည္သာမက တျပည္တႏိုင္ငံသို႕ သြားေသာ ခရီးဘဝအေတြ႕အၾကံဳ၊ ႏုိင္ငံရပ္ျခား၌ ေတြ႕ျမင္ၾကံဳဆံုခဲ့ ပံုမ်ားကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့ေလသည္။

    “သေဘၤာလည္း၊ သံုးပင္တုိင္၊ ပင္းထြန္းမတင္၊ တက္မဝင္ဘဲ၊ ရြက္လ်င္ျဖန္႕ကာခ်ည္ႏွင့္၊ အစဥ္အစဥ္ သိယင့္ရာပင္လယ္ျမစ္ၾကီး၊ သေဘၤာစီး၍ လႊင့္ျပီးယူသြားပါ” ဟူ၍ သံုးပင္တုိင္ သေဘၤာျဖင့္ ရြက္လႊင့္သြားေသာ ခရီးကိုဖြဲ႕ဆိုခဲ့သည္။

    ေဒးဝန္းၾကီး၏ ရတုမ်ားသည္ ေတာ္လွန္ေရးသမားတဦး၏ စိတ္ဓာတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ သာမာန္လူသားတဦး၏ ခံစားမႈမ်ဳိးကိုလည္းေကာင္း၊ စာဆိုတဦး၏ ျမင္တတ္ၾကည့္တတ္ ေျပာဆိုတတ္ပံုတို႕ကိုလည္းေကာင္း ေတြ႕ထိေလ့လာမိေစႏုိင္ေသာ ရတုမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။

    ေဒးဝန္းၾကီး၏ မိဘအမည္၊ မ်ဳိးရိုးေတာ္တို႕ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ မသိ၍ ေဖာ္မျပႏိုင္ခဲ့ပါ။ ၁၉၂၇-ခုႏွစ္တြင္ ရခုိင္မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္မ်ား ဦးေဆာင္ျပီး ျဗိတိသွ်ကို ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေဒးဝန္းၾကီးအား ေဒဝျမိဳ႕စားလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါေသာေၾကာင့္ မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္တဦး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ထားပါသည္။

    ေဒးဝန္းၾကီးသည္ ေထာင္ထဲတြင္ ေသဆံုးသြားပါ၏။ ေသဆံုးသြားေသာေန႕ကို ထိုအခ်ိန္ ထိုအခါက အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျဗိတိသွ်၏ ေထာင္ဝန္ထမ္းအခ်ိဳ႕သာ တိတိက်က်သိပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အမွန္မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္မသိေသးေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုသိထားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိပါက ကၽြန္ေတာ့္အား အသိေပးပါလွ်င္ ေနာင္တေန႕ေန႕တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လည္ေရးသားပါဦးမည္။

    ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ေဒးဝန္းၾကီးေအာင္ေက်ာ္ရီႊသည္ ဤျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံတြင္“အားလံုးေသာ လက္ရံုးႏွင့္ အားလံုးေသာ ႏွလံုးသားကို ဆန္႕တန္းျပီး” နယ္ခ်ဲ႕ဟူသမွ် ဘယ္ပံုစံျဖင့္ ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕၊ တုိင္းရင္းသားမ်ား စည္းလံုးညီညႊတ္စြာျဖင့္ ထာဝရ ဆန္႕က်င္တိုက္ပြဲဝင္သြားဖို႕ မီးေမာင္းထုိးျပခဲ့ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ မ်ဳိးခ်စ္စာဆုိ ေတာ္လွန္ေရးသမားၾကီး တဦးဟု ယံုၾကည္ျပီး ေလးစားျမတ္ႏိုးလာခဲ့သည္မွာ ၾကာျပီးျဖစ္ပါ၏။ ဤပုဂၢိဳလ္သာ ယေန႕ရွိေနလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္မွာ သူ၏ ဘက္ေတာ္သားေနာက္လိုက္ေကာင္း တဦး ဧကန္ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။

    ထိန္လင္း (ဘဝတကၠသိုလ္)

    စာကိုး

    ရခုိင္ျပည္နယ္သမိုင္း ပဥၥမတြဲႏွင့္ စစ္ေတြ သရဖူေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္၏ မွတ္စုမ်ား။
    Posted by at
    Labels:

    ရခိုင္ၿပည္ မွာမုန္းတိုင္တိုက္ခတ္

    ဒီလိူင္းလံုးမ်ားတက္လာသျဖင့္ ငမန္းရဲကၽြန္းမွ ရြာသားမ်ား အသက္လု ထြက္ေျပးခဲ့ရ


    10/8/2010
    Adjust font size:  

    Arakan-state-Mray-Bon-city-water-flood ေအာက္တိုဘာလ ၇ ရက္ေန႕က ေျမပံုျမိဳ႕လမ္းမ်ား၊ ရပ္ကြက္မ်ားကို ေရနစ္ေနစဥ္
    ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမပံုျမိဳ႕နယ္ ငမန္းရဲကၽြန္းတြင္ မုန္တိုင္းႏွင့္ အတူ ဒီေရ လိူင္းလံုးၾကီးမ်ား တက္လာသျဖင့္ ကၽြန္းေပၚတြင္ ရွိေနေသာ ေက်းရြာသားမ်ားမွာ သူတို႕ ေနထိုင္ရာ ေက်းရြာမ်ားကို စြန္႕ခြာျပီ ေျမပံုျမိဳ႕သို႕ ေလွမ်ားျဖင့္ အသက္လု ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္ဟု သတင္း ရရွိသည္။

    ေအာက္တုိ္ဘာလ ၇ ရက္ေန႕က စတင္ျပီး ရာသီ ဥတု ေဖါက္ျပန္လာျပီးေနာက္ ေလျပင္းမ်ားတိုက္ခတ္လာကာ ဒီေရလိူင္းလံုးၾကီးမ်ားပါ တက္လာသျဖင့္ ငမန္းရဲကၽြန္းတြင္ ေက်းရြာ အမ်ားအျပားကို ေရနစ္သြားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

    ယခုအခါ အဆိုပါ ကၽြန္းေပၚမွ ေက်းရြာသားမ်ားမွာ ေျမပံု ျမိဳ႕ေပၚတြင္ ခိုလံုေနၾကသည္ဟု ေျမပံု ျမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။

    ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ေမလ အတြင္းက တိုက္ခတ္သြားခဲ့ေသာ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဒီေရလိူင္းမ်ား တက္လာသျဖင့္ ငမန္းရဲကၽြန္းတြင္ လူေပါင္း ၅၀၀၀ ခန္႕ ေသဆံုးခဲ့ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္ျမသာက ေျပာသည္။
    Arakan-state-Mray-Bon-city-water-flood ေအာက္တိုဘာလ ၇ ရက္ေန႕က ေျမပံုျမိဳ႕လမ္းမ်ား၊ ရပ္ကြက္မ်ားကို ေရနစ္ေနစဥ္
    အလားတူ ေျမပံုျမိဳ႕နယ္ရွိ င/ရွီျပင္၊ ေလာင္းဒရိတ္၊ င/မန္းရဲက်ြန္း၊ ၾကက္ေရကၽြန္း၊လြန္းလံုးပိုက္ႏွင့္ ပင္လယ္ ကမ္းေျခ တေလ်ာက္ရွိ ေက်းရြာမွ ေက်းရြာသားမ်ားလည္း မုန္တိုင္ႏွင့္ အတူ ဒီေရ လိူင္းမ်ား ျမင့္တက္ လာမူေၾကာင့္ ေျမပံုျမိဳ႕သုိ႕ ထြက္ေျပး ခုိလံုေနၾကသည္ဟုု ေျပာသည္။

    ေျမပံု ျမိဳ႕ခံ တစ္ဦးက “ သူတို႕ကို အခု စာသင္ေက်ာင္းေတြနဲ႕ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ေနရာခ်ထားပါတယ္။ လူေပါင္း ေထာင္ခ်ီျပီး ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ တိတိက်က် မေျပာႏိုင္ေသးဘူး” ဟု ေျပာသည္။

    ေျမပံုျမိဳ႕တြင္လည္း ေရတက္လာသျဖင့္ အဓိက လမ္းမ်ားကို ေရလႊမ္းေနျပီး ေျမနိ္မ့္ပိုင္းရပ္ကြက္မွ အိမ္မ်ားကို ေရ ၄ ေပေက်ာ္ထိ နစ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။

    မုန္တိုင္းႏွင့္ အတူ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းျပီး ဒီေရလိုူင္းမ်ား တက္လာသျဖင့္ တာတမံ အမ်ားအျပား က်ိဳးေပါက္သြားသျဖင့္ လယ္ယာေျမ အေျမာက္အမ်ား ပ်က္စီးသြားေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။

    : ----------------------------------- ----------------------------------- ----------------------------------
    Posted by at

    Tuesday, October 5, 2010

    UNHCR Affiliates Accused of Refugee Corruption

    UNHCR Affiliates Accused of Refugee Corruption
    Posted by at

    Sunday, October 3, 2010

    Arakan Revolution Song ( ရခိုင္စစ္ခ်ီေတး)wmv

    Posted by at
    Labels:

    Saturday, October 2, 2010

    ဂ်ီမးလ္၀ယ္ခ်င္ေသာသူ

    ဂ်ီေမးလ္၀ယ္ျခင္းေသာသူ
    ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕အလည္ျပန္ျဖစ္သည္႕အခ်ိန္ၾကံဳေတြ႕ခဲ႕ရေသာအျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုပါ ၊အခုေခတ္သည္ကားနည္းပညာေခတ္ျဖစ္ေနသည္ နည္းပညာ၏ပံပို႕မႈ႕ေၾကာင္ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ား အခ်ိန္ကုန္လူပန္းသက္သာ၏၊လွ်ပ္တစ္ျပက္အတြင္မွာကမၻာၾကီးႏွင္႕တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ စကားေျပာႏိုင္ ထိေတြ႕ႏိုင္ျပီးကမၻာၾကီးမွာဘာျဖစ္ေနသည္ကိုလည္းျမင္ေတြ႕ႏိုင္ျပီးစာေရးသူတို႕ႏိုင္ငံသည္ကားဖြ႕ျဖိဳးမႈ႕အားနည္း ေသာ္လည္းနည္းပညာပိုင္ဆိုင္ရာမွာညံသည္ဟုမဆိုင္ႏိုင္သို႕ေသာ္လည္းၿပည္တြင္းက ျမန္မာအမ်ားစုမွာ    ကြန္ပ်ဳတာႏွင္႕ပတ္သတ္၍အေခၚအေ၀ၚမ်ားကိုမူအဂၤလိပ္အသံထြက္အတိုင္တိုက္ရိုက္ယူ၍ေျပာဆိုသံုးစြဲၾက၏ တစ္ျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္သူဘာသာစကားတစ္ခုတတ္လွ်င္ပင္လံုေလာက္ေသာ္လည္းအထူးသျဖင့္ၿမန္မာ ႏိုင္ငံသားအတြက္မလံုေလာက္ဟုဆိုျခင္သည္အဘယ္ေၾကာင္းဆိုေသာ္တစ္ျခားႏိုင္မ်ားတြင္ မည္သည္႕ ပစၥည္ပင္ထုတ္ထုတ္သူဘာသာစကားျဖင္႕ထည္႕သြင္းထားေသာၾကာင္းမိမိမိခင္ဘာသာစကားတစ္ ခု ကိုတတ္လွ်င္အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္ဗမာျပည္သားမ်ားအတြင္မူ အခ်ိန္ေစာေနေသးသည္ထိုေၾကာင္းလည္း အဂၤလိပ္စာမတတ္ဘဲအဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရကိုျမန္မာလို႕ေခၚဆိုမိေသာျမန္မာမ်ားအတြက္ၾကားရသူဖို႕ရယ္စရာျဖစ္ခဲ႕ရသည္ တစ္ဖန္ျမန္မာျပည္တြင္ကျမန္မာမ်ားဘယ္ေလာက္ဗဟုသုတနည္းေနေသးသည္ဆိုတာကိုလည္းသိႏိုင္သည္
    အစစအရာအရာနအဖထိမ္းခ်ဳပ္ထားေသာျမန္မာျပည္မွာလူအမ်ားစုသည္မ်က္စိပိတ္နားပိတ္လွ်က္ ကမၻာၾကီး၏အျပင္ပတစ္ေနရာကိုေရာက္ေနသကဲ႕သိုျဖစ္ေနသည္။ထိုင္းမေလးစေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဟန္ဖုန္းကိုလူတိုင္နီးနီးကိုင္ႏိုင္သကဲ႕သိုအင္တာနက္ကိုဖုန္းသံုးလို႕ရတဲ႕ေနရာတိုင္းတြင္သံုးႏိုင္သည္ ဖုန္းမွတစ္ဆင္႕ေသာ္လည္းေကာင္း ယူအစ္ဘီ ေမာ္ဒန္ျဖင္႕ေသာ္လည္းေကာင္းသံုးႏိုင္၏ သို႕ေသာ္ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္တြင္ဖုန္းကိုင္ႏိုင္လွ်င္သူေဌးဟုလူအမ်ားမွတ္ထင္ၾက၏ထင္ေလာက္ေအာင္လည္းဟန္းဖုန္းကိုင္ႏိုင္သူ မ်ားမွာေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူမ်ားသာအင္တာနက္ဆိုလွ်င္ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးမ်ားေလာက္တြင္သာ သံုးရေသာ္လည္း
    ေကာ္နယ္ခ်င္က်ျခင္ အစိုးရထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း စေသာခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႕သတ္မႈ႕မ်ားစြာျဖင္႕သာသံုးစြဲႏိုင္၏ ၊ တစ္ေန႕ စာေရးသူတို႕အိမ္နားကအင္တာနက္ကေဖတြင္အင္တာနက္သြားသံုးစဥ္ ေတာမွ လူၾကီးတစ္ေယက္မေလးရွားတြင္အလုပ္လုပ္ေနသာသူသားႏွင္႕စကားေျပာရန္ေရာက္လာသည္ ။ စာေရးသူသည္သူကိုၾကည္႕လွ်က္အကဲခတ္ေနသည္ဆုိင္ပိုင္ခ်င္ႏွင္႕တစ္ျခားအသိတစ္ဦးမွအကူအညီေပးမႈ႕ေၾကာင္ အြင္လိုင္းကဂ်ီေတာျဖင္႕ေကာ္နယ္ရွင္က်လိုက္တက္ျဖင္႕တက္သည္႕သည္အခ်ိန္စကားေျပာလိုက္က်သည္အခ်ိန္မွာေတာမွလူၾကီးမွာက်မွန္မသိသူေျပာခ်င္ေျပာေနလွ်က္ ေဘးနားကလူမွေကာ္ေနယ္ခ်င္က်ေနတယ္ခဏေစာင္႕ပါဦးဆိုမွရပ္လိုက္သည္ေတာ္ၾကာေနေကာ္နယ္ရွင္တက္လာေသာအခါ ျပန္စကားေျပာျပန္သည္ ဤကဲ႕သို႕ေျပာလိုက္ရသည္ကိုအလြန္မတန္ပီတိေသာမနႆျဖစ္္ေနေသာ လူၾကီးသည္ဆိုင္ရွင္ကိုလွမ္းေမးလိုက္ပံုမွာငါတူအဘဂ်ီးေမးလ္တစ္လံုးေလာက္၀ယ္ျခင္းတယ္ကြာဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ သားနဲစကားေျပာျခင္ရင္တစ္ခါတစ္ခါျမိဳ႕လာရတာမလြယ္ဘူး တဲ႕ ၊ အိုျမန္မာျပည္မွာသူလို႕ဘဲဂ်ီးေမလ္းတစ္ခုေလာက္၀ယ္ထားျခင္သူေတြအမ်ားၾကီး ရွိၾကမွာပါ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာျမန္မာႏိုင္ကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသူမ်ားႏိုင္ငံမွာအလုပ္ထြက္လုပ္ေနၾကရျပီးေလ သူတိုသားသမိးေတြ႕ေတြ႕ျခင္ျမင္ခ်င္စကားေျပာခ်င္ၾကမွာေပါ႕။ဗမာျပည္ကျပန္အလာထိုင္းႏိုင္ငံကိုေရာက္လာအခါ မိမိ၏မိတ္ေဆြ မင္းထက္ အိမ္ကိုေရာက္လို႕လာျပန္သည္အဂၤလိပ္စာလံုး၀မတတ္ေသာ္လည္း မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းမ်ား၏အကူအညီအေၾကာင္းကြန္ပ်ဳတာအင္တာနက္မ်ားအထိုက္အေလွ်ာက္သံုးစြဲႏိုင္ေသာ ေမာင္မင္းထက္ သည္ သူသိျခင္တတ္ျခင္ေသာအရာမ်ားအားမရွက္မေၾကာက္ေမးတတ္သူပီးပီ အင္တာနက္မွ ေဒါင္းလုပ္လုပ္တာကို သူ႕ေျပာလိုက္ပံုက ကိုယ္လူ႕ရယ္တဲ႕ အင္တာနက္က ေဒါင္းမင္းဘယ္လို႕လုပ္ရတယ္ဆိုတာရယ္ျမန္မာလိုင္းကိုဘယ္ကဖန္ရတယ္ဆိုတာရယ္ကိုခဏသင္ေပးစမ္းပါတဲ႕ ျမန္မာျပည္တြင္ေရဒီယို ကိုသာ သံုးဖူးေသာေတာသားေလေမာင္းမင္းထက္တစ္ေယက္ အင္တာနက္ကျမန္မာလိုင္းကိုဖမ္းဖို႕ေျပာလာျပိးေကာကဲဘာေတြကြာသလဲ စာဖတ္သူစဥ္စားသာၾကည္႕ေပေတာ ။ 

    စာေရေပးပို ့သူ 

    ဗူးသီး+ခရမ္းသီး
    လဒနိဳင္ငံ
    Posted by at
    Labels: