Monday, August 1, 2011

ေလာင္ပြန္းနင့္ ပုဂံဇတ္လမ္း

တနိသ၌ အထက္ေအာက္ျပည္ကို ခရီးလားရာက ရြာကို ျပန္ေရာက္လာသူ ဖိုးသူေတာ္နင့္ တြိ၏ ေယခါ သူတေယာက္တည္း လာစြာမဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာျပ၏ ဇါသူမေသ ပါယင့္လဲ ဆိုပနာ မီးၾကည့္ေရအခါ ဖိုးသူေတာ္မွာ အိမ္သူသက္ထား မယား တေယာက္ပါ ေခၚလာေရဟု ဆို၏ ေယဇူးနင့္ ဖိုးသူေတာ္က မိတ္ဆြီေဟာင္းကို တြိ၍ ထမင္းေက်ြးဖို ့ ေခၚေရအတြက္ လိုက္လားခရသည္။ အိမ္မွာ ဖိုးသူေတာ္ မယားကို တြိ၍ စကားေျပာျပီးေနာက္ အိမ္ေရွ ့ကြပ္ျပစ္မွာ ထိုင္ဗ်ာ စကား ေျပာနီကတ္ရသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္လည္း မေရာက္သိေရအတြက္ အရက္ပုလင္းကို လူအလယ္မွာ ထားဗ်ယ္ အငယ္ေခ်ခါက အေၾကာင္းတိကို ေသာက္ယင္းစားယင္း ေျပာျဖစ္နီကတ္သည္။
ဖိုးသူေတာ္ ။ ။ ဟလူ-ေယာက္ဖ- ငါကား သီရက်ိဳးပင္ နပ္ေတထင္ေရ - ဇါျဖစ္လို ့ဆိုေက ငါ ့အတြက္ အိမ္ေဖၚေကာင္းတေယာက္ ေကာင္းေကာင္း ရလားခစြာရာမနား နန္း ။
သူငယ္ခ်င္း။ ။ ေအာ္ -ဟလူရို ့က မယားတေယာက္ရလို ့ ယင္းခ်င့္ကို ေျပာစြာရာလား - ယင္းပိုင္ဗ်န္ကား ဟလူ- အိမ္ေထာင္က်ေက အိမ္ေထာင္တာ၀န္ ယူကတ္ရစြာက မမ တာ၀န္တိရာမနား ေယ ။
ဖိုးသူေတာ္ ။ ။ မတူပါေ၀- ဟလူ- ငါ့မယားက တျခားလူမ်ိဳးဆိုေရအခါ ငါ့အလိုကိုလဲ ေကာင္းေကာင္းလိုက္ေရကာ ေ၀-
သူငယ္ခ်င္း။ ။ ဟုတ္ဖို ့လားခ်င့္ေ၀- မင္းအလိုကို လိုက္ေတ ဆိုစြာ - ငါ့ကိုေတာ့ မလိ္မ္ေက့နန္း - ငါက လက္တြိ သမားေ၀- ။
ဖိုးသူေတာ္ ။ ။ ငါတခြန္းထဲ ေျပာေမေ၀- ငါက ငါ့မယားကို လုပ္ေက်ြးနီစြာနန္း- ယင္းပိုင္လုပ္ေက်ြးနီယင့္သားနင့္ရာ ငါ့စကားကို နားမေထာင္ေက အခုအိမ္ထက္က ေက်ာက္ထုတ္ပလိုက္ဖို ့ေယ ။
ဖိုးသူေတာ္နင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ မီးေတာက္ ေတာအရက္ တပုလင္းခြဲ ကုန္လို ့ ေနာက္တပုလင္းမွာ တပိုင္းေတာင္ ကုန္နီပါဗ်ယ္။ ေအာက္သူမယားကလညဲ ခ်က္ျပဳတ္နီရာက မက်က္သိလား မဆိုနိုင္။ ထမင္းစား
ဖို ့ အခ်ိန္ က်ဗ်ယ္လို ့ မေခၚသိ ။
သူငယ္ခ်င္း ။ ။ ဖိုးသူေတာ္ -ဟလူ- ငါ့အေၾပာင္းကိုလဲ မမင္းသိေရ - မင္းအေၾကာင္းကိုလဲ ငါသိေရ ေ၀နန္း- ေကာင္းဗ်ယ္ ေ၀း -မင္းစကားကို မင္းမယား ဇါေလာက္နားေထာင္ ေလ ဆိုစြာကို ၾကည့္ရဖို ့နားရာ ေယ-
ေ၀း ။ ေဒမွာ ထမင္းစားဖို ့ အတြက္ ေလာင္ပြန္းကို ယူခဖိလို ့ ေျပာလိုက္ေ၀-
ဖိုးသူေတာ္ ။ ။ အိမ္ထက္မွာ မစားလားေ၀ ။ ကြပ္ျပစ္မွာရာ စားဖို ့လား ။ ေကာင္းယင့္ - ဟလူ- အခု ေျပာလိုက္ေမေဒ။
သူငယ္ခ်င္း ။ ။ တခြန္းထဲ ေျပာနန္း ။ ထမင္းစားဖို ့ စြာကို ရွင္းျပနီစရာ မလိုေဒ။
ဖိုးသူေတာ္ ။ ။ ေလာင္ပြန္း - ေလာင္ပြန္း ေလာင္ပြန္း
သူငယ္ခ်င္း ။ ။ သံုးခြန္းေတာင္ ေခၚလိုက္ရဗ်ယ္ကား ေ၀- ဟလူေယာက္ဖ- ရခိုင္သား သိကၡာက်ေရ ေ၀း ။ ေဒပိုင္ ကေလ့ေမ မ်ိုဳးဆိုေက ငါက နရင္းအုပ္ပနာ အခုခ်က္ခ်င္း ကြာပလိုက္ေတေယ-
ဖိုးသူေတာ္ ။ ။ ေလာင္ပြန္း ။ ေလာင္ပြန္း ေလာင္ပြန္း ေလာင္ပြန္း ။ ထမင္းစားဖို ့ ေလာင္ပြန္း မပီးလာေက နင္ဆင္းလာလီဖိ - ေ၀း ။။။။။။။။။။။။။